Konu: Türk ekonomisini düzeltmek için neler yapılmalıdır?

[(Gizli Üye)]

Merhaba otomobil severler,

Bir ucuda otomobile dayanan ve çok geniş olan bu konuya, kendi mesleğinizdeki eksikliklerin de nasıl giderilebileceğini vurgulayarak Türk ekonomisine nasıl etki edeceğini fikirlerinizle anlatabilirsiniz.

Kendi adıma şunlarla başlamak isterim,

Bizim gibi re-export (ithal edilmiş hammaddeyi veya yarı işlenmiş maddeyi tekrar işleyerek ihracat yapılması ki işleme teknolojiside ithaldir) ile hayatını idame eden ülkelerin gelecekleri pek parlak değildir.

Diğer taraftan gelişebilmenin önemli adımlarından biride ekonomi/nüfus'dur.

Re-export ile yaşayacaksak, nüfusumuz oldukça azalmalıdır ki bu konuda hem batı hemde doğu gerektiğinde birçok önlemler almışlardır.

Eğer stratejik bölge nedeniyle nüfusun aşağı çekilmesi tehlikeli görünüyorsa, o zaman daha farklı acil ve etkili önlemler alınarak güç kaybı engellenmelidir.

Devletimiz yapısal sorunlarını bir an evvel çözmeli, ab'ye girmeyeceğimiz kesinleşmiş bu günlerde ab güdümünden sıyrılarak kendi çıkarlarımız ve aciliyetlerimiz konusunda kararlar almalı ve adımlar atmalıdır.

Nükleer santraller hoş teknolojiler olmasada diğer sistemlerin binlercesinin üretebileceğini tek seferde üretebilme becerileri vardır. Olay maliyet ve ömür meselesinden ziyade varlığı koruyabilmek için hızlı ilerleme meselesidir.

Gelişmişlik yolunda ilerleme, F1 araçları gibidir, gidilecek yol için fazladan yakıt harcamak yol sonuna erken varmanızı sağlar. O yolda bazen köprüler aşılır ve köprüler yıkıldığında arkada kalanların köprüleri onarıp tekrar yola devam etmeleri gerekir ki kaybedilenler sadece zaman olmaz.

Ülkemizin bir an evvel, teknolojiler üretmek için gerekli AR-GE çalışmalarına destek vermesi, bazı başkanlıklara veya bakanlıklara ayrılan bütçelerin buralara aktarılmasıyla çok rahatlıkla sağlanabilir.

Turizm ve domates ile gelişemeyeceğimiz aşikardır ve gelişmek için sadece doğru kararlar vermemiz yeterli olacaktır.

 

[(Gizli Üye)]

Bence egitimde radikal kararlar alinmali.bir ogretmen olarak cocuklarin gereksiz bilgilerle dolduruldugunu neredeyse bir sey bilmeden liseden mezun oldugunu ve bu boslukla universiteye gittiklerini biliyorum.keza disiplin kulturumuzde hic yok.uzun vadede en akilli yatirimin egitime olacagini dusunuyorum

[(Gizli Üye)]

Ekonomi istersen birinci şart bağımsızlıktır.

[(Gizli Üye)]

Yaşım küçük burdaki abilerim benden iyi bilir ancak ben ekonomiyi ve milli kurumları tam bağımsız yapmamız gerekir diye düşünüyorum.Bu da eğitimin ilk düzeltilmesinden geçer.Ülkenin en acı gerçeği beyin göçü vermemizdir.

[(Gizli Üye)]

Ekonomi istersen birinci şart bağımsızlıktır.

Doğru, ve ülkemiz için 1. şart o kadar çok ki, hepsinin kısa aralıklarla peşpeşe yapılması gerekiyor.

Bence egitimde radikal kararlar alinmali.bir ogretmen olarak cocuklarin gereksiz bilgilerle dolduruldugunu neredeyse bir sey bilmeden liseden mezun oldugunu ve bu boslukla universiteye gittiklerini biliyorum.keza disiplin kulturumuzde hic yok.uzun vadede en akilli yatirimin egitime olacagini dusunuyorum

Eğitim sistemimiz tamamen sömürü ülkesi eğitim sistemi, ekonomisi bitmiş ülkelerde meslek sahibi olmak veya okumuşluk oranının değeri yoktur, eğitimde gereksiz, yük, engeller çıkartılarak insanlar elenir. İnsana değer verilmez. Oysa, eğitim sistemimiz acilen reform geçirmeli, lise çağında uzay mühendisleri yetiştirmekten vazgeçilmeli. Türkiyenin bu kadar uzay mühendisine ihtiyacı yok. Üniversite bitirebilmenin ödülüde başkanlık falan olmamalı. İşte kalifiye eleman ve üretimde verimliliğe ancak böyle ulaşılabilir.

Yaşım küçük burdaki abilerim benden iyi bilir ancak ben ekonomiyi ve milli kurumları tam bağımsız yapmamız gerekir diye düşünüyorum.Bu da eğitimin ilk düzeltilmesinden geçer.Ülkenin en acı gerçeği beyin göçü vermemizdir.

Bağımsızlık, Hukuk, AR-GE, Yerli Üretim, Kaliteli Eğitim (Almanya örneği), Kalifiye Eleman.

Yerli teknolojisi olup yerli üretim ile ihracatçı olan ülkeler beyin göçü vermez.
 

[(Gizli Üye)]

Doğru, ve ülkemiz için 1. şart o kadar çok ki, hepsinin kısa aralıklarla peşpeşe yapılması gerekiyor.

Eğitim sistemimiz tamamen sömürü ülkesi eğitim sistemi, ekonomisi bitmiş ülkelerde meslek sahibi olmak veya okumuşluk oranının değeri yoktur, eğitimde gereksiz, yük, engeller çıkartılarak insanlar elenir. İnsana değer verilmez. Oysa, eğitim sistemimiz acilen reform geçirmeli, lise çağında uzay mühendisleri yetiştirmekten vazgeçilmeli. Türkiyenin bu kadar uzay mühendisine ihtiyacı yok. Üniversite bitirebilmenin ödülüde başkanlık falan olmamalı. İşte kalifiye eleman ve üretimde verimliliğe ancak böyle ulaşılabilir.

Bağımsızlık, Hukuk, AR-GE, Yerli Üretim, Kaliteli Eğitim (Almanya örneği), Kalifiye Eleman.

Yerli teknolojisi olup yerli üretim ile ihracatçı olan ülkeler beyin göçü vermez.

şuanda çoğu mühendisimiz yurtdışına gidiyor.Kendi ülkesinde bulamıyor çünkü.Yanlış mı biliyorum

[(Gizli Üye)]

Ekonomi istersen birinci şart bağımsızlıktır.

Bağımsızlık için öncelikli gerekliliklerden birisi de ekonomik özgürlüktür. Dışa bağımlı olduğunuz sürece ekonomik gelişim olmaz..

Aslında Tekin beyin sorduğu sorunun cevabı çok net : üretim.. Ürettikçe kazanır, gelişir, büyürsünüz.. Bu maddenin altı tabi ki doldurulabilir. Önemli olan optimum verim ile üretim olduğundan  önce ar-ge gerekli denebilir, herşeyden önce üretim için kalifiye elemana, yani eğitime ihtiyaç var denilebilir..  Ne ürettiğiniz önemli domates üretmekle olmaz, devir teknoloji devri,kendi teknolojimizi üretmemiz lazım denilebilir.. Bu liste böyle uzar gider..

Ama ekonomiyi güçlendirmek için gerekli reçete bu kadar basittir. Bizim gibi geri kalmış (gelişmekte olan demeyeceğim) ülkeler gelişmiş ülkeler tarafından tüketim toplumu olmaya itilmektedir. Bu onları daha zengin, bizi de daha onlara muhtaç hale getirmektedir. Tüketim ile büyüyen tek şeyimiz ise cari açıktır

Bir anda bir microsoft, bir apple,bir toyota vs çıkaramayacağımız aşikardır. Ancak teşviklerle ülkemize yatırımcı çekilse, içerdeki üreticilere destek verilse kendi kendimize yeter hale çok çabuk gelebiliriz. Ben bugün izin verilse o "babayiğit"in çıkıp ülkemizde %100 yerli araba üretebileceğine eminim.  Hatta daha basiti, kendi yiyeceğimizi bile ithal eden biz en azından kendi yediklerimizi üretebiliriz. Bugün ülkemizde yerli tohum kullanmak yasak ! Onun yerine israil'den ithal ettiğimiz"kısır tohum" olarak bilinen tohumu kullanıyoruz. Kabaca daha verimli olmasına rağmen çekirdeğinden tekrar tohum olmadığından her üretim dönemi tekrar satın almak zorunda olduğumuz bir tohum. Bu yasayı kimler çıkardı, bu anlaşmaya kimler imza attı bilmiyorum! ama getirisini- götürüsünü muhakkak bizden daha iyi düşünmüşler ve ülkemiz yararına bir iş yapmışlardır.

Kusura bakmayın konu fazla dağıldı.. Başta da belirittiğim gibi ben ekonominin çıkışını kendi malımızı kendimizin üretmesinde görüyorum.

[(Gizli Üye)]

Şimdi buraya ne yazsak boş, siyasi rant uğruna katledilen eğitim, sağlık v.b. hizmetler oldukça ülke ekonomik olarak gelişmez. Bu hangi hükümet olursa olsun geçerli. Şimdiki, bundan önceki ya da sonraki değil.

Önce bir insana herşeyi ögretmeye kalkışmamalı. Kim ne olacaksa ona göre eğitim verilmelidir. 12 sene okuyor adam iyi kötü, sinavı kazanamazsa git başının çağresine bak deniyor.

İkincisi, bir insan bir okulu okumuşsa o işte çalışmalı. Piyasada her işten anlarim diyen adamlar aslinda hiçbir işi yapamayan adamlar. Hele bir de yüksek lisans doktora gibi konularda alandışı okuyanlar yok mu. Adam bakkal, ama terzilikten yüksek lisans yapıyor, manav ama balıkçılıktan doktora yapıyor. Laf söylendi mi de imkanimiz yoktu, yok şu lise cikisliyiz katsayimiz yendi vs deniyor. Başta çalışsaymışın o zaman kardeşim.

Ben inşaat mühendisiyim, meslektaşlarımdan bunu yapanlar var biliyorum. Geçen telefon geldi, bana şirketlerine geçmemi istediklerini, şantiye kontrolü için şantiye şefi olmamı istediklerini soylediler. Şimdi sıkı durun, istedikleri şu, ayda 1 kere gidip tanesi 500 den 5 imza atacagım, üstüne 1.5 bin para verecekler 300 de yemek kartı. Yani 5x500+1500+300=4300tl. Yattığım yerden para ne guzel degil mi ? Yapan çok var ama o binalarda insanlar oturacak vebali buyuk.

Devlet bununla ilgilenmez bu hâle sokarsa ben de yurtdışına gitmeyi düşünürum.

Eko. Gelişme için, kurumların adam gibi iş yapması, mühendisin, eczacının, diş hekiminin, doktorun hakkını korumak yerine sadece siyasi eylem yapan odalardan kurtulunmasi gerekli.

Sizden yaşca kuçuk olan kardesinizden nacizane yorum.

[(Gizli Üye)]

en önemli iki unsur üretim ve tasarruf ama uzun vadede bile bu ikisini gerçekleştirmek mümkün gözükmüyor

[(Gizli Üye)]

 Eğitim yapısı değişmeli, tarım politikası değişmeli, Ar-Ge değişmeli, üretim değişmeli, sağlık değişmeli, o değişmeli, bu değişmeli... Yalnız değişim her zaman iyi değildir bir bütünün yanlışları düzeltilip, doğruları korunmaya çalışılmıyorsa.  O zaman yanlışların nasıl değişebileceğine bakmamız lazım. Bunun temeli de siyasi yaklaşımdır.
 Bazı yapılar Milli kavramı içerir, Eğitim, Savunma gibi. Yani o parti, bu parti ile sürekli değişen politikalara sahip olmazlar, ülke menfaati doğrultusunda uzun dönemli yapılanırlar. Bir nesil öncesinin söylediğini bir nesil sonrası da anlayabilir bu sayede.
 En basitinden Köy Enstitülerinin kapatılması üstünde çok iyi düşünülmesi gereken, hatta araştırılması gereken bir durumdur.

 Tarım stratejik bir sektördür, kısa dönemde ülkenin kendi kendine yetmesinin yanında uzun dönemde önemli bir getiri rolü olacağı bugünden görülebilir. Neden; çünkü dünya nüfusu sürekli artıyor ve kaliteli tarım ürünlerine ulaşmak gittikçe zorlaşıyor.
 
 Şimdi bir bütün olarak konuyu ele almaktan ise onu parçalara bölüm sonra tüme varmak daha doğru olur sanırım. Örnek de tarımdan gelsin. Tarım'ın biz vatandaşları ilgilendiren kanun yapısını hiç araştırdınız mı? Bu kanunun adı; Gıda ve Yem şeklindedir, yanlışsam düzeltin. Buyrun konuyu açın.

[(Gizli Üye)]

bana kalırsa biz tarımda treni çoktan kaçırdık, zamanında kendi orijinal tohumlarımızı bırakıp, daha çok mahsul almak adına genetik yapısı değiştirilmiş hibrit tohumları ülkemize soktuk bu tohumları kullandıkça tarım topraklarımız kanser oldu, doğal gübreler yerine hastalıklı gübreleri kullanarak tarımı tamamen bitirdik ve dünyanın en verimli topraklarına sahip olan ve kendi kendi yetebilen ender ülkelerden olan türkiye tarımda tamamen dışa bağımlı hale geldi eğer birşeyler düzeltilecekse ilk önce tarım sektöründen başlanılmalıdır.

[(Gizli Üye)]

"Deveye boynun eğri, demişler; nerem doğru ki, demiş."

bu Atasözü aklıma geldi nedense..

[(Gizli Üye)]

Terör olmasaydı eğer ekonomik olarak bu kadar çöküş yaşamayacaktık 30 yılda bu ülke 700 milyar dolara yakın para harcadı çakal sürüleri için. Eğitimdeki önemde burda kendini belli ediyor zaten 50 yıl önce şimdiki zaman için planlama yapılmadığı gibi bir 50 yıl sonrası için de plan proje yok yani sömürülen olmaya devam edeceğiz zihniyet değişmediği sürece.

[(Gizli Üye)]

Şahsım adına gördüğüm aksaklıkları madde madde paylaşmak istiyorum.

* Eşim öğretmen. Eğitim camiasına onun kadar hakimim sayesinde. Eğitim sistemi yap boz tahtasına dönmüş durumda. Köklü bir reform gerekli. Neler olduğunu, neler yapıldığını öğretmen arkadaşlar çok iyi biliyorlar. Sistem o kadar bozukki hiçbirşey bilmeden liseyi bitirebilirsin. Lise zorunlu. Anladım da biz ara elemanı nasıl yetiştireceğiz? Herkes üniversite okuyacak diye bir kaide yok. Tahmin ediyorumki işsizliği öteleme politikası. Niye heryere üniversite kurulsun.

*Millet olarak lükse düşkünüz. Tasarruf eğilimimiz maalesef çok az. Herkes kazancı kadar harcama yapmalı.

*Kamu kurumlarındaki makam aracı israfının önüne geçilmeli. En küçük makam sahibinde bile hatrı sayılır araçlar var.

*Bir ülke için olmazsa olmaz enerjidir. Belki de birinci kalemdir. İlginçtir dört bir yanımızda petrol dağolgaz var, bizde yok veya varda yok. Öyleyse istemesek te nükleer santral gibi milli enerjiye ihtiyaç olduğunu düşünüyorum.

*Çok önemli olduğunu düşünüyorum memleketi ekonomik anlamda İstanbul-izmit bölgesine bağlamak çok yanlış. Anadolu sanayisi geliştirilip teşvik edilmeli.

*Tüketim toplumu olduk avm'ler sayesinde. Artık bu duruma son vermeli. En büyük rant inşaatta. Kelli felli iş adamları sektörlerini bırakıp inşaat işine giriyorlar. Niye kısa vadede tatlı kazançları var. Örnek mi  gazete de okumuştum "kent" yabancı bir firmaya satılmış. Sahibinin ismini hatırlamıyorum. Adam " inşaat sektörüne gireceğim, belki yine başka marka altında üretim yapabilirim diyordu.

*Ülkemiz öyle bir yerdeki herşey yolunda gitse bile bizi bize bırakırlar mı? Bırakmayacaklarını görüyoruz...

[(Gizli Üye)]

Türk ekonomisini en az bu forum ahalisi kadar düşünen, kendi ekonomisinden önde tutan 550 kişi bulduk mu gerisi kolay. Başka bir şeye ihtiyacı yok bu ülkenin.

[(Gizli Üye)]

Türk ekonomisini en az bu forum ahalisi kadar düşünen, kendi ekonomisinden önde tutan 550 kişi bulduk mu gerisi kolay. Başka bir şeye ihtiyacı yok bu ülkenin.

 
Doğru söyleyeni 9 köyden kovarlarmış Atilla Bey dikkatli olun ve sonuna kadar söylediklerinize katılıyorum.

[(Gizli Üye)]

Evet, Tarım çok önemli hatta en önemlilerindendir.

Ekonomi bir an evvel doğru yola sokulmalıdır ki, tarımcılar ucuz yakıt kullanabilsin, daha kaliteli yerli tohum üretebilsin (GDO'lu olsa bile), ürününden para kazanabilsin ve göç etmesin.

Tarımın en büyük destekçilerinden göze pek görünmeyeni de Arı'dır.

Arılarımıza da sahip çıkılmalıdır, o nedenledirki atmosferi temiz tutmak çok önemlidir. Arılar çok hassas canlılardır ve nesli tükenirse sadece ekonomi değil insanlık bile yok olabilir.

Atmosferi temiz tutmanın demeyelim de daha az kirletilmeside çok önemlidir.

Hayatımızda yapacağımız her değişiklik veya kararlar dönüp dolaşıp hem şahsi hemde milli ekonomimizi olumlu veya olumsuz yönde etkiler.

Doğru yiyecek seçimi, sağlığımızın nasıl devam edeceğine ve hastalanıp hastalanmayacağımıza,
Doğru beyaz eşya, arıza veya fazla elektrik harcayıp harcamayacağına,
Doğru otomobil, daha az vergi, bakım masrafı, yakıt tüketimi yapıp yapmayacağımıza,
Doğru yöntemlerle ısınma veya soğutma için başta acı gelen extra yalıtım masrafı ile uzun dönem kayıp farklarını görebilme,
Doğru tarife ile (tek veya 3) hayat tarzımıza uygun gelecek şekilde elektrik masrafını düşürme, vs vs

Anne babaların, çocuklarını iyi gözlemleyerek, orta okul sonrasında çocuğun becerilerine uygun meslek okulları seçimi yapılabilmeli, rastgele üniversite değil, okuyacağı meslek okuluna uygun yüksek okul veya üniversite şansı denenmelidir.

Çocuklarımıza sadece öğrenme ve doğru cevap misyonu yüklenmemeli, doğru soru sorma mantığını yerleştirmeliyiz.

Ekonomi, bir olgu/donanım değil aslında bir sonuçtur.

Ekonomiyi düzeltmenin ilk şartlarından biride, "Ekonomiyi ben mi düzelteceğim?" diye düşünmemektir.

[(Gizli Üye)]

halkı şu forumu okuyacak kadar bilinçlendirin dünya değişsin

[(Gizli Üye)]

Merhaba  arkadaşlar;
Hemen her platformda, bazen bir dost meclisinde, bazen kahvehane sohbetlerinde, bazen de böyle sanal ortamlarda sürekli olarak ortaya atılan bir sorudur bu. Bununla ilgili kütüphaneler dolusu kitap yazılmış, araştırmalar yapılmış, tezler sunulmuş, tartışma programlarının top 10 da her daim dereceye girmiş efsane bir konu. Tabi bunu burada bir entry ile cevaplamak mümkün değil ama, ben de özetin özetinin de özeti şeklinde dilim döndüğünce fikirlerimi paylaşmak istedim.
Şapkamı ve gözlüğümü taktım, fularımı bağladım, kahvem yanımda. Entelektüellik için bütün şartlar tamam. Biraz da cool bir yüz ifadesine geçerek yazıma başlıyorum.

İsmail Cem "Türkiye'nin Geri Kalmışlığının Tarihi" adlı müthiş eserinde, kökleri günümüze kadar uzanan geri kalmışlık ya da gelişememe problemini, toprak sisteminin çökmesine ve sanayi devrimini ıskalamamıza bağlar. Toprak sisteminin nereden nereye geldiği konusuna girmeyeceğim zira Osmanlı tarihine kadar uzanan bu mevzuyu burada anlatmam mümkün değil. Ancak gelinen noktada, toprak sistemiyle ilgili en büyük sorun, demografik yapıya ters oranda miras yoluyla bölünmedir. Evlilikler ve yüksek oranda doğum sonucu, miras kalan öz varlık toprağın küçük parçalara bölünerek, iktisadi dinamiğini ve işlevini yitirmesi, bölge insanını yeni arayışlara yöneltmiştir. Kan davası, güvenlik sorunları, o zamanın meşhur iskan kanunları ..vb sebepler de eklenince zorlayıcı sebeplerle ülkede plansız, kontrolsüz büyük göç dalgalarına sebebiyet vermiştir.
Peki ne zaman başladı bu büyük göç dalgası? ve sonunda ne oldu?
Önce şu bilgiyi verelim; cumhuriyetin kurulduğu yıllarda ülke nüfusu yaklaşık 10 milyon civarında. Savaştan sakat olarak dönmüş bir çok insan da bu sayıya dahil. Birçoğunun da savaşta öldüğü gerçeğinden yola çıkarak kalan nüfusun da büyük bölümü kadın, çocuk ve yaşlılardan oluşuyor zaten. Ve takdir edersiniz ki iş gücü potansiyeli hayli düşük. Yetişmiş beyin dediğimiz eğitimli insan sayısı nüfusun sadece %3 ü. Diğer kalan nüfusun tamamına yakını okur-yazar değil.
İşte böyle bir ortamda, bu köylü nüfus, tabiri caizse kendi yağıyla kavrularak şartları 1950 li yıllara kadar zorladılar. Bu tarihte nüfus yaklaşık 20 milyon civarı. Bu tarihten sonra, yukarıda yazdığım zorlayıcı sebeplerin de baskısıyla bir göç patlaması başladı. Anadolu'nun hemen her köşesinden yüzbinlerce insan daha iyi şartlara sahip olacağı düşüncesiyle büyük şehirlere akın etmeye, yığılmaya başladı. Eğitimsiz, vasıfsız, yoksul yüzbinlerce insan. Hayata tutunmak adına legal / illegal her şeyi yaptılar. Gettolarda, gecekondu mahallelerinde zor koşullarda hayat mücadelesi vermeye başladılar. Yaşadıkları kentlere yabancılaşarak içlerine kapandılar. Onlar için öncelik eğitim değil, hayatta kalmaktı.
Bu göç dalgası 1990 lara kadar tüm hızıyla devam etti. Bu tarihten sonra artık doyum noktasına ulaşan göç hareketi yavaşladı ama yine de devam etti.
Bugün 76 milyon civarı tahmin edilen nüfusun 35 milyonu, yani neredeyse yarısı, 7 ilimize toplanmıştır. Sosyolog Prof.Dr.Ayhan Kaya, bu tablonun ülke için çözümlenmesi gereken 1.derece problem olduğunu söylüyor. Zaten Avrupa ülkelerini gelişmiş ülke diye tabir etmemizin sebebi şudur; biz köyleri şehirlere taşıdık, onlar şehirler hayatını köylere taşıdı.
Evet Türkiye'nin demografik tablosu ve dağılımı özetle böyle.
Peki bu nüfusla ne yapıldı ?
Cumhuriyetin ilk yıllarında daha çok rejimle ilgili problemlerle uğraşıldı. 1920 lerin sonlarında ancak faaliyete geçirilebilen üretim fikri, o yıllarda ABD'de yaşanan büyük ekonomik buhrandan dolayı, tüm dünya ile birlikte bizi de vurmuş ve üretime geçme fikri 3-5 yıl daha hayata geçirilememiştir. 1930 larda ise Uşak Şeker fabrikası, Ankara çimento fabrikası, Paşabahçe şişe cam, Konya bez fabrikası, İstanbul otomobil fabrikası gibi sanayi teşebbüsleri devlet eliyle kurulmuş ve üretim ekonomisinin temelleri atılmıştır. Ne yazık ki, 1930 ların sonlarında, Avrupa'da başlayan ekonomik kriz ve akabindeki 2.dünya savaşı nedeniyle bir çok fabrikanın üretimine son verilmek zorunda kaldı. Avrupa dahil bizim ülkemizde de yiyecek ekmek bulmanın bile zor olduğu bir dönemdi bu. Devlet büyük tasarruf politikalarına girdi ve her şeye devlet kontrolü geldi. Bu sıkıntılı süreç yanılmıyorsam 1951 yılında alınan Marshall yardımına kadar devam etti. Her ne kadar büyük bir tefeci tuzağına düşmüş olsak da, bu yardım ülkeyi o zamanın zor şartlarından bir nebze kurtardı. Ülkemizde yapılan kara yollarının büyük bölümü bu parayla yapılmıştır. Ancak ülkeye katma değer katabilecek bir üretim ekonomisine yine geçilememişti.
Türkiye sanayi dalında en hızlı adımlarını 1980 ler de atmaya başladı. Zira bu yıllarda liberal ekonomiye geçilmiş olması, hazinenin yatırımcıya teşvik desteklerinde bulunması, yabancı yatırımcıya sağlanan kolaylıklar ve teşvikler ekonomik büyüme hızına birden bir ivme kazandırmaya başladı. Ama tipik bir doğu toplumu olarak bu teşvikler çok ciddi suistimale maruz kaldı. Kara para aklamak, hayali ihracat, turizm teşvik kanunuyla kıyı şeridinde yapılan büyük talan bunlardan bazılar. Yolsuzluğun ve devleti soymanın tavan yaparak başladığı dönem de maalesef bu 1980 ler. Şişkin devlet kadroları, ahbap-çavuş ilişkileri, kıyak ihaleler, rüşvet ne ararsanız var yani. Bu virüs maalesef toplumuza öyle bir sindi ki, hala üzerimizde.
2000 li yıllarda globalleşen ve ticaret hacmi hiç olmadığı boyutlara ulaşan dünya ekonomisine paralel olarak Türkiye de ekonomik olarak büyüdü tabii. Son 10 yılda 3,5 kat büyüdüğümüz doğru ama eksik bir bilgidir. Zira Dünya Bankası verilerine göre dünyada son 10 yılda büyümeyen ülke yok gibi. Mesela Kongo 5 kat büyümüş. Zimbabwe 3 kat büyümüş. 3,5 kat büyümüş olmak tek başına bir ölçü değil yani.
Şimdi bir diğer konu da birey olarak insan.
En nihayetinde bir ülkeyi oluşturan insanlar bizleriz. Evet, sebepleri var tabii, onlar da ayrı bir başlık altında tartışılabilir belki, ama bizler kökeninde köylü bir doğu toplumuyuz. Şehirli değiliz, sadece şehirlerde yaşıyoruz. Adet, görenek, din, teamül baskısı altında yetişmiş, bireysel istek ve arzuları bu gibi nedenlerle sürekli olarak bastırılmış bir hayata maruz kalmışızdır. Ancak özellikle son 15 yılda iletişimin olağanüstü gelişmesi, eğitim seviyesinin yükselmesi, toplumsal çadırdan çıkıp bireyselleşme eğilimleri insanların kabuğundan çıkmasına, başka bir deyişle yukarıda saydığım nedenlerle maruz kaldığı baskıdan kurtulmasına yol açtı. Daha doğrusu baskı yine vardı ama, bu sefer birey bunu reddetti. İtiraz etti veya isyan etti. Ve sanki ipini koparmış gibi seküler dünyanın tüm alanlarına el uzattı. Sonuç: sürekli tüketme eğilimi.
Sosyolojik alanlara, aile-akraba-arkadaş ilişkilerindeki boyutlara girmiycem, yukarıda arkadaşlar örnek vermişler ama ben de veri vereyim.
Türkiye'de bir beyaz eşyanın kullanım ömrü ortalama 5 yıl. Üretim devi Japonya'da bu süre 20 yıl.
Türkiye'de elektronik eşya kullanımı (mesela televizyon) ortalama 3 yıl, Japonya'da 12 yıl.
Türkiye'de cep telefonu kullanma süresi ortalama 1,5 yıl.
Cep telefonu ile konuşmada avrupada 2.yiz (1.Rusya) Dünya da ise ilk 5 teyiz.
İnternet kullanımında da ilk 5 içerisindeyiz.
Gelir / harcama oranlarımıza bakarsak durumun vehametini daha net görebilirsiniz.

Bir diğer konu markalaşmak, evet şu an global dünya içerisinde olmazsa olmaz bir olgu. Üretmek ne kadar önemliyse, ürettiğin ürünü markalaştırıp pazara sunmak bir o kadar önemlidir. Hemen her sektörde markalaşmış bir ürünün dünya pazarında dolaşıyorsa o zaman bu iş bitmiş demektir. Bugün sadece Samsung ve LG birçok ülkeden daha fazla gelire sahip. Hyundai ve Kia da keza öyle. Sadece bu dört markanın bile G.Kore ekonomisine katkısını varın siz hesaplayın. İnsanlar bu ürünleri çok kaliteli diye almıyorlar, markalaştıkları için tüm dünyada satılıyor. Yoksa istediğin kadar üret, katma değer elde etmeden olduğun yerde sayarsın. Tabi bütün bunlar çok ciddi yatırım harcamaları, AR-Ge, fizibilite ve ciddi çalışma gerektiren şeyler. Hadi demeyle olmaz yani.

Son olarak bir konuya da işaret etmek istiyorum kısaca. Bir ülkeye yerli / yabancı güçlü ve doğru yatırımcının gelmesi için en önemli şart düzgün ve doğru işleyen, güvenilir bir hukuk sistemine sahip olmaktır. Yargı bağımsızlığının şüpheli olduğu bir ülkeye kimse yatırım yapmaz kimse para harcamaz. Zaten Ali Babacan, gelişebilmemiz için ihtiyacımız olan tek şey demokrasi ve güvenilir bir hukuk sistemi tesis etmektir demişti.

Şimdi diyeceksiniz ki, ya Ender, tamam teşhisler iyi de çaresini nerede?
Eee onu da siz bulun artık, bulan bana da söylesin ama:))

Eğer buraya kadar okuduysanız vallahi bravo, ben olsam okumazdım. Okuyan okumayan herkese teşekkür ediyorum.
Şimdi gözlüğümü, şapkamı ve fularımı çıkarıyorum ve yemeğe gidiyorum arkadaşlar.

[(Gizli Üye)]

Ender kalemine sağlık Sonuna kadar okudum. Son bölümlere kadar aşina olduğum bilgilerdi. Tolga Uslubaş'ın kitabında kronolojik olarak yazıyor.

Markalaşma konusuna kesinlikle katılıyorum. İnsanlar ürüne değil markaya güven duyuyor...