0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
Güzel tespitler. Görüşünüze tamamen katılıyorum. Kendi çocuklarımı malesef ki kıyamadığım için belirttiğiniz gibi yetiştirdim/yetiştiriyorum. Bunun nedeni benim veya benim gibilerin çok yokluk çekmesi, küçük yaşlarda sanayiilerde çalışması. Benim ailemin de elinde imkan olsa onlarda o şartlarda beni büyütmezlerdi. Daha iyi imkanlar sunarlardı. Ben kendi yaşadıklarımı çocuklarıma bu şartları yaşatmamak için tüm imkanlarımı kullanıyorum. Elimden gelen herşeyi almaya gayret ediyorum. Bunun yanında tok gönüllülüğü de mümkün oldığunca öğretmeye çalışıyorum. Bugün parayı bulmak kolay. Paran yoksa bile kredi/kredi kartları imdada yetişiyor. Eskiden para yoksa nereden bulup alacaktın. Komşudan borç alıp tablet alsan millet güler. Ama bugün paran yetmese bile çek karttan diyoruz. Dediğiniz gibi çocuk küçükten her istediğini elde edememeli. Veya istediği şeyler kolay olmamalı ama biz kıyamıyoruz çocuklara. Belki onlar bizim gibi olmaz.Sosyalleşme konusuna gelince. Bizim zamanında oynadığımız oyunlar şimdi ki nesle basit geliyor. İlgi çekmiyor. Bizim zamanımızda da atariler vardı atari salonlarında para harcardık. Eve alma imkanı olsa sanırım bizde başından kalkmaz sürekli oyun oynardık. Şimdi ki nesil whatsapp/facebook üzerinden sosyalleşiyor. Gerek görmedikçe sıcak insan yüzü görmüyor. Canlı görüştükleri arkadaş sayısı 3 5 civarında oluyor. Belki gelecekte daha farklı bir nesil yetişecek ve bizim çocuklarda bizden beklediği ancak gerçekleştiremediğimiz şeyleri onlara yapacaklar.