Konu: Yediğiniz en feci dayak hangisi ?

[(Gizli Üye)]

O yaşta kızlarla samimiyet,kavga.Amcanın eline sağlık.Yoksa ilerde mafya vb...

[(Gizli Üye)]

O yaşta kızlarla samimiyet,kavga.Amcanın eline sağlık.Yoksa ilerde mafya vb...

Sorma hocam ya, ilkokuldaki tüm kızların adını soyisimleri ile hatırlıyorum simaları bile aklımda ama gel gör ki üniversiteden 2 kız adı söyle deseniz aklıma gelmez Erken ergenlik erken bunamaya yol açıyor demek ki Psikolojide KET VURMA vardı, ben ileriye doğru KET vurmuşum demek ki 

Bu arada evlatları olan ne olursa olsun savunma sporlarına göndersin, dövüşmesin ama kendilerine güvenleri olsun. 

[(Gizli Üye)]

Murat Bey,bizim yaş grubunun genel hali bu yazdıklarınız.Yazdıklarınızın hepsine katılıyorum.

[(Gizli Üye)]

İlk okul 4. sınıfın 2. yarısında Aydın Bozdoğandan Nazilliye taşındık. Nazilli Bozdoğana göre kocam büyük bir yer. Neyse okula kaydım falan yapıldı. Arkadaşlarla kaynaşma falan derken ben kızlarla fazla kaynaşmışım demek ki sınıfın erkekleri bana diş bilemiş Neyse tenefüste ip çekmece oynuyoruz, kızlar benim tarafta olmak için can atıyorlar  neyse reklamasyonu bırakayım, karşı taraftada sınıfın en iri yarı çocuğu adaşım olan bir eleman var. Başladık çekişmeye falan ama iri yarı olmasına rağmen koftiymiş çocuk, biz bu elemanı kızlarla beraber bi güzel çektik yere falan düştü sürükledik o derece. Tabi kızlarla falan gülüyoruz onun bu durumuna, malum düşenin dostu olmaz, birde kızlara iyide havam olmuştu Neyse eleman bir hışımla kalktı, üstüme geldi, yerde yuvarlana yuvarlana dövüşüyoruz. O zamana kadar hiç şaka bile olsa kavga etmemişim, ben hasbelkader altıma aldım bunu başladım vurmaya Komedi yaaa yazarken bile gülüyorum. Pes etti falan arkadaşlar ayırdı, bende gubardım gari, dövüşü kazandım ya. Neyse akşam oldu eve gittim, babama gururla anlatacağım artık, kavga ettim çocuğu dövdüm falan diye. Ben başladım sevinçle anlatmaya baba bugün kavga ettim çocuğu dövdüm dedim. Babam kemerden kırbaç yapmış meğersem  Şırrak kemeri valla neremde hissettim bilmiyorum, sonra sağlı sollu tokat "ben seni okula gönderiyorum sen kavga etmeye mi gidiyorsun " gibi özlü sözlerle özümü çıkardı.

Oymuş anasını sat..yım hiç bir daha kavga etmedim hayatımda. Allah'ta ettirmesin cümlemizi, hem kızıyorum hem seviniyorum bu duruma, Allah anne babalarımızda razı olsun.

abi şimdi kiz arkadaşimdan yedigim dayaği anlatsim geldi ama  utandim [emoji38]

[(Gizli Üye)]

Yıl 1986 abim ilçede ortaokul 1. Sınıfa gidiyor ben 6 yaşındayım amcam gile giderdim. Onların altta komşuların kızlarıyla oynardım bir gün seni kaçırıyorum diye alıp bizim eve getirmiştim. Annesi arayıp bulamayınca aklına ben gelmişim geri gelip kızı götürmüştü. Babam köyde haberi yoktu annemden bi kaç azar işittim.
Mesaj Birleştirildi: Mayıs 29, 2015, 00:38:51Öğretmen demişken tüm öğretmenlere saygılar. Geçen gün ortaokuldaki ingilizce öğretmenimle karşılaştım çok mutlu oldum. Buda bana siyah önlüklü günleri hatırlatıyor

[(Gizli Üye)]

Siyah önlüğe biz PODYE derdik, bir şeylerimizi sürmekten bilekten dirseğe parıl parıl parlardı  Hey gidi günler hey, yakalarımızı annelerimiz kolalar kazık gibi olurdu sonradan PVC den mamul olanları çıkmıştı

Neyse konu dayak

abi şimdi kiz arkadaşimdan yedigim dayaği anlatsim geldi ama  utandim [emoji38]

Anlat anlat belki başkalarıda vardır sen gibi Baksana tüm kirli çamaşırlarımızı döktük Anne babamdan hiç dayak yemedim diyen arkadaşlarımızda vardır mutlaka 

[(Gizli Üye)]

Bir öğretmen dayağı.


Ortaokuldayım ve sınıfta öğretmen bekliyoruz. O esnada iki arkadaş sınıfta kavga etti. Sınıf başkanı bunları müdür yardımcı uzun boylu, kemik gibi elleri olan Seyit Hocaya şikayet etti. Duruşma başlamıştı. Şahitler çağırıldı ve şahit olarak da benim adım verilmiş. Sınıftan kavga eden iki arkadaş ve arkalarında ben. Tuhaf kokan ve psikolojik olarak çok da iyi görünümde olmayan koridorlardan Seyit Hocanın odasına gittik. Ufak bir merasim arkasından pat küt uf öğretmenim yapma ıhhh diye sesler yükselmeye başladı. Bende karşılarındayım. Seyit hoca bunları dövdükçe çıkan seslerden dolayı bana bir gülme geldi. Net bir pıskırık sesi ile birlikte dövme işlemi bittikten sonra sen niye gülüyorsun diye bir tokatta ben yedim ama nasıl tokat.

Sınıfa doğru gittik. Önde kavga eden ve dayak yiyen iki arkadaş arkalarında ben. Yeni dersin öğretmeni de bu esnada sınıfa girmişti ama arkadaşlar bana bakıp bakıp gülmekteydi. Meğersem benim yanak da epey bir kızarmış. Suçumuz yokken bende öğretmenin hışmına uğramıştım.

[(Gizli Üye)]

Valla çocukluk hayatımda o kadar çok dayak yedim ki hatırlamıyorum bile en çok da dayımların yanında çalışırken çıraklık yapıyorum onlardan yemiştim dayılarımı çok severdim ama artık  mesafeliyim yediğim dayaklar sonradan onlara karşı mesafeli olmama neden oldu aynı şey babam ve annem içinde geçerli biraz hareketli bir çocuktum babamdan çok değil ama annemden baya dayak yedim ama halen anneme çok içten sarılamam geçenlerde oğlum sen neden kardeşin gibi içten sarılmıyorsun bana dedi bende anne yanlış anlama ama içimden gelmiyor uğraşıyorum ama olmuyor dedim .Bana sarılacağım okşayacağın dönemde beni hep dövdün şimdide benim içimden sana sarılmak okşamak gelmiyor olmuyor dedim oda haklısın yavrum cahildik kimsede bizleri uyarmadı sende haklısın dedi çok üzgünüm böyle olduğu için ama elimden gelmiyor .Şimdi ben çocuklarıma arkadaş gibiyim  her ikisi de kapıda karşılar her akşam boynuma sarılır kucaklaşırız öper koklarım onları her pazar 1-2 saat yatak oynarız yarın yaşlanınca boynuma sıkı sıkı sarılan evlatlarım olacak inşallah .Benim ki biraz konu dışına taştı ama iyi oldu biraz içimi döktüm gibi oldu .Şimdiler de 30 yaşında iri cüsseli biriyim bilmiyorum çocukluğumdan dolayı mı huyumdan dolayı mı bilmiyorum ama zor severim zor yakınlaşırım çevremdekilerle sürekli bir mesafe içindeyimdir .Çogunlukla çekimser davranırlar bana karşı ama aslında gayet esprili ve cana yakınımdır ama yakın hissettiklerime karşı kimseye bilerek isteyerek yanlış yapmam kırmam ama sevdiğim biri bana yanlış yaptımı çok hızlı şekilde defteri kapanır bende bir daha ne zaman açılır bilinmez ama açılınca da sadece ufak bir yaprak açılır onun içi oda hal hatır sormalık .Ne yapayım böyle olmayı ben istemedim onlar beni bu hale getirdi demekten başka bir şeyim yok .Bunları buraya neden yazdım onu bilmiyorum ama biraz olsun rahatladım .Kusura bakmayın kafanızı ütülediysem .

[(Gizli Üye)]

Maşallah herkes de annesinden dayak yemiş..
Hiç sokakta temiz dayak yiyen babayiğit yok 

Var..O da benim..durun anlatayım.

12-13 sene falan önceydi.. 2001 model clio aracım vardı. Akşam saatlerinde eve dönerken, Aksaray Pertevniyal lisesi önünde trafik durdu. Birden arkamdan küt diye bir ses geldi. Bir araç vurdu sandım. İndim baktım ki, bir nohutlu pilav arabası tampona vurmuş. Pilavcı da 35 yaşlarında biri o zaman. Kendisine nazikçe biraz daha dikkatli olmasını söyledim ve tekrar arabaya bindim. sonra bu geldi bir şeyler söylüyor. Camı açtım, ne diyorsun falan demeye kalmadan adam beni yumruklamaya başladı. ben şoför koltuğunda toparlanmaya çalışırken herif epey çalıştı bize. sonra arabadan çıkmayı başardım ve başladık birbirimize girmeye. tekme tokat havada uçuşuyor. Sonra bunun civardan kendi gibi arkadaşları geldi. Başladılar bana girişmeye. 3 kişi oldular. ben yere düştüm. Tekme yumruk feci dayak yiyorum. En son baktım durum kötü, ellerimle başımı korumaya başladım. Bari kafama darbe almayım diyorum. Onu da düşünebiliyorum yani bu arada. Ben yerde 2-3 dakika aralıksız dayak yedim. İşin kötüsü Aksaray gibi insan kıyameti içerisinde bana yardıma koşacak, en azından kavgayı ayıracak bir Allah'ın kulu çıkmamasıydı. O an bir polis arabasından 2 polisin indiği gördüm. Bu şerefsizler anında buhar olup yok oldular. Polis beni ayağa kaldırdı. Hastaneye götürelim falan dedi. Yok dedim. Burnum kanıyordu, dudağım patlamıştı, suratımda sıyrıklar, çizikler, bereler, vücudumun her yerinde ağrılar sızılar. Ayağa kalkmaya çalışırken bacaklarımda derman kalmamıştı. Polis sağolsun ilgilendi benimle, su falan getirdi. elimi yüzümü yıkadım, su içtim, biraz dinlendim orada ve sonra kendime gelmeye başladım, bindim arabaya gittim eve. Çok sağlam dayak yedim gerçekten.

İnşallah aranızda, haketmişsindir anlamında "adama ne dedin de bu olayı yaşadın?" diye soran biri çıkmaz.
İnanın son derece yumuşak bir ses tonuyla, hatta hafif tebessüm ederek sadece biraz daha dikkatli olmasını söyledim. hepsi bu.
Şu an düşünüyorum da, üçüncü sayfalara haber bile olabilirmişim. 
Mesaj Birleştirildi: Mayıs 29, 2015, 11:40:15

Valla çocukluk hayatımda o kadar çok dayak yedim ki hatırlamıyorum bile en çok da dayımların yanında çalışırken çıraklık yapıyorum onlardan yemiştim dayılarımı çok severdim ama artık  mesafeliyim yediğim dayaklar sonradan onlara karşı mesafeli olmama neden oldu aynı şey babam ve annem içinde geçerli biraz hareketli bir çocuktum babamdan çok değil ama annemden baya dayak yedim ama halen anneme çok içten sarılamam geçenlerde oğlum sen neden kardeşin gibi içten sarılmıyorsun bana dedi bende anne yanlış anlama ama içimden gelmiyor uğraşıyorum ama olmuyor dedim .Bana sarılacağım okşayacağın dönemde beni hep dövdün şimdide benim içimden sana sarılmak okşamak gelmiyor olmuyor dedim oda haklısın yavrum cahildik kimsede bizleri uyarmadı sende haklısın dedi çok üzgünüm böyle olduğu için ama elimden gelmiyor .Şimdi ben çocuklarıma arkadaş gibiyim  her ikisi de kapıda karşılar her akşam boynuma sarılır kucaklaşırız öper koklarım onları her pazar 1-2 saat yatak oynarız yarın yaşlanınca boynuma sıkı sıkı sarılan evlatlarım olacak inşallah .Benim ki biraz konu dışına taştı ama iyi oldu biraz içimi döktüm gibi oldu .Şimdiler de 30 yaşında iri cüsseli biriyim bilmiyorum çocukluğumdan dolayı mı huyumdan dolayı mı bilmiyorum ama zor severim zor yakınlaşırım çevremdekilerle sürekli bir mesafe içindeyimdir .Çogunlukla çekimser davranırlar bana karşı ama aslında gayet esprili ve cana yakınımdır ama yakın hissettiklerime karşı kimseye bilerek isteyerek yanlış yapmam kırmam ama sevdiğim biri bana yanlış yaptımı çok hızlı şekilde defteri kapanır bende bir daha ne zaman açılır bilinmez ama açılınca da sadece ufak bir yaprak açılır onun içi oda hal hatır sormalık .Ne yapayım böyle olmayı ben istemedim onlar beni bu hale getirdi demekten başka bir şeyim yok .Bunları buraya neden yazdım onu bilmiyorum ama biraz olsun rahatladım .Kusura bakmayın kafanızı ütülediysem .

Yücel Bey, anlattığınız olay biraz içimi burktu açıkçası. Zira çocukluk döneminde yaşanan iyi veya kötü tecrübeler, insan hayatında önemli bir yer tutar.
Sizin aile yaşantınzı, yaşadıklarınızı, anne-baba ilişkşileriniz burada irdeleyecek değiliz tabii, buna hakkımız da yok haddimiz de değil. Ancak şöyle bir durum var, annenizin size neden böyle davranmış olabilir? sevgisizlikten mi? sanmıyorum. Siz insan ilişkilerinizdeki mesafeli oluşunuzu, bir sebebe dayandırmışsınız. Peki annenizin de böyle haklı sebepleri olmuş olabilir mi? O yıllardaki psikolojisi nasıldı? ne gibi problemleri vardı? Başka şeylere kızıp, dışavurumunu size mi yapıyordu? Bu sorular çoğaltılabilir. Belki hiçbirinden sizin haberiniz dahi olmamıştır. hayatta hiçbirşey de sebepsiz değildir, buna inanırım ben. Daha fazla uzatmayım, ama hiçbirşey için geç değil, sevdiklerinize sevginizi göstermekten imtina etmeyin, ilk eşiği atlayınca ondan sonrası o kadar kolaydır ki. Hayattayken insanların kıymetini bilelim.

Haddimi aştıysam özür dilerim, ama anlattıklarınız dikkatimi çekti, ben de düşüncelerimi paylaşmak istedim.

[(Gizli Üye)]

Siyah önlüğe biz PODYE derdik, bir şeylerimizi sürmekten bilekten dirseğe parıl parıl parlardı  Hey gidi günler hey, yakalarımızı annelerimiz kolalar kazık gibi olurdu sonradan PVC den mamul olanları çıkmıştı

Neyse konu dayak

Anlat anlat belki başkalarıda vardır sen gibi Baksana tüm kirli çamaşırlarımızı döktük Anne babamdan hiç dayak yemedim diyen arkadaşlarımızda vardır mutlaka 

tamam ozaman anlatiyorum
kız arkadaşımı eve birakcaktim karşidan karşiya geçmeye çalışan 2 kız vardı, yanlarindada abla diyebilcegim 2 tane bayan,gece saat 11 bucuk civari olduğu için o saate pek kimse yoktu yolda ben durdum yol verdim,tabi olanlar burdan sonra oluyor kız teşekkür amaçli elini kaldirip gülümsedi,bende o sırada sırıtıyorum  kafamı sağ tarafa çevirmemle yüzüme bi tokat indi ardinda seri  yumruk kıvamında  darbeler almaya başladım kafama [emoji38]  çıglıkta atiyor tabi yol verdiğim kızlar bile duydu  [emoji38] eve gidince kafam  buz koydum şişmişti annemler dayak mi yedin oğlum diye sormuştu söyliyememiştim

[(Gizli Üye)]

...Yücel Bey, anlattığınız olay biraz içimi burktu açıkçası. Zira çocukluk döneminde yaşanan iyi veya kötü tecrübeler, insan hayatında önemli bir yer tutar.
Sizin aile yaşantınzı, yaşadıklarınızı, anne-baba ilişkşileriniz burada irdeleyecek değiliz tabii, buna hakkımız da yok haddimiz de değil. Ancak şöyle bir durum var, annenizin size neden böyle davranmış olabilir? sevgisizlikten mi? sanmıyorum. Siz insan ilişkilerinizdeki mesafeli oluşunuzu, bir sebebe dayandırmışsınız. Peki annenizin de böyle haklı sebepleri olmuş olabilir mi? O yıllardaki psikolojisi nasıldı? ne gibi problemleri vardı? Başka şeylere kızıp, dışavurumunu size mi yapıyordu? Bu sorular çoğaltılabilir. Belki hiçbirinden sizin haberiniz dahi olmamıştır. hayatta hiçbirşey de sebepsiz değildir, buna inanırım ben. Daha fazla uzatmayım, ama hiçbirşey için geç değil, sevdiklerinize sevginizi göstermekten imtina etmeyin, ilk eşiği atlayınca ondan sonrası o kadar kolaydır ki. Hayattayken insanların kıymetini bilelim.

Haddimi aştıysam özür dilerim, ama anlattıklarınız dikkatimi çekti, ben de düşüncelerimi paylaşmak istedim.

Forum ortamında yazı yazıyoruz ve bazan hatta çoğu zaman yaptığımız bir espri tamamen yanlış anlaşılıp konular çok başka yerlere gidebiliyor; ancak o kadar duru bir şekilde ve bana kalırsa haddinizi bilerek yazmışsınız ki, özellikle teşekkür etmek için yanıt vermek istedim.
Eminim ki Yücel Bey de hiç alınmadan ne dediğinizi çok net olarak anlayacaktır.

[(Gizli Üye)]

Valla çocukluk hayatımda o kadar çok dayak yedim ki hatırlamıyorum bile en çok da dayımların yanında çalışırken çıraklık yapıyorum onlardan yemiştim dayılarımı çok severdim ama artık  mesafeliyim yediğim dayaklar sonradan onlara karşı mesafeli olmama neden oldu aynı şey babam ve annem içinde geçerli biraz hareketli bir çocuktum babamdan çok değil ama annemden baya dayak yedim ama halen anneme çok içten sarılamam geçenlerde oğlum sen neden kardeşin gibi içten sarılmıyorsun bana dedi bende anne yanlış anlama ama içimden gelmiyor uğraşıyorum ama olmuyor dedim .Bana sarılacağım okşayacağın dönemde beni hep dövdün şimdide benim içimden sana sarılmak okşamak gelmiyor olmuyor dedim oda haklısın yavrum cahildik kimsede bizleri uyarmadı sende haklısın dedi çok üzgünüm böyle olduğu için ama elimden gelmiyor .Şimdi ben çocuklarıma arkadaş gibiyim  her ikisi de kapıda karşılar her akşam boynuma sarılır kucaklaşırız öper koklarım onları her pazar 1-2 saat yatak oynarız yarın yaşlanınca boynuma sıkı sıkı sarılan evlatlarım olacak inşallah .Benim ki biraz konu dışına taştı ama iyi oldu biraz içimi döktüm gibi oldu .Şimdiler de 30 yaşında iri cüsseli biriyim bilmiyorum çocukluğumdan dolayı mı huyumdan dolayı mı bilmiyorum ama zor severim zor yakınlaşırım çevremdekilerle sürekli bir mesafe içindeyimdir .Çogunlukla çekimser davranırlar bana karşı ama aslında gayet esprili ve cana yakınımdır ama yakın hissettiklerime karşı kimseye bilerek isteyerek yanlış yapmam kırmam ama sevdiğim biri bana yanlış yaptımı çok hızlı şekilde defteri kapanır bende bir daha ne zaman açılır bilinmez ama açılınca da sadece ufak bir yaprak açılır onun içi oda hal hatır sormalık .Ne yapayım böyle olmayı ben istemedim onlar beni bu hale getirdi demekten başka bir şeyim yok .Bunları buraya neden yazdım onu bilmiyorum ama biraz olsun rahatladım .Kusura bakmayın kafanızı ütülediysem .

Yücel bey,
Zor bir durum gerçekten. Özellikle de annenizle aranızdaki olay.
Ama diğer yandan , hayata tutunmayı başarmışsınız.
Bunun değerini bilin.
Bir an için tersini düşünün.
Aldığınız mesafenin büyüklüğünü göreceksiniz.

[(Gizli Üye)]

Selim bey teşekkür ederim bazı şeyler hiç kolay olmuyor .Ama yaşananlardan ders almak ve onu hayatınıza olumlu yönde çevirmek bence önemli olan şey o .Bura da kimse şunu anlamasın ben ailemi veya annemi babamı sevmiyor veya saymıyor değilim sürekli yanlarındayım iç içeyiz yeriz içeriz sohbetler gırla gider bizim evde çok sıkı bağlarla bağlıyız birbirimize onların tırnağına zarar gelse benim içim acır .Ama bazı duygular içeride bastırılmış onları çıkarmak o işte çok zor bakalım zaman içinde belki oluşur daha farklı boyutta değişir .