0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
Ercu sen bizim cocuklugumuzu anlatmissin, senin cocuklugun nasildi? Buarada atari salonlari es gecilmis
Abi benimde böyleydi sürekli dışarıdaydım çamur toprak top özellikle bisiklet o zamanlardan başladı sürekli eve kolumdan bacağımdan her gün parçalar gelirdim gün içinde bir yerim yaralanır o şekilde kalırdır bisiklete kuma çamura topa devamdı eve gidince komple 10.000 bakım gibi herşey tamamlanır sarılır edilir falan gayet güzeldi abicim. Birde ben askeri lojmandaydım oraya dışarıdan girişler olmadığıı ve bizimde aile dışında çıkışımız olmadığı için çocukluğumuz aynen sizin gibiydi hoş bir kaç artıları vardı ama şu anda ki gibi değildi. Mesela en büyük eğlecemiz askeri otobüslere binmekti Saat 5te mesai biter otobüsler gelmeye başlar biz hemen lojmanın içindeki okulun önüne geçerdik binerdik lojmanı dolaşırdı 2. nizamiyeden dışarı çıkıp yukarı tırmanır 3. nizamiyeden girer yukarıları dolaşır bizim evin önündeki durakta inerdik yardıra yardıra tekrar aşağıya aynı şey sürekli tekrarlanırdı Bisiklet çetem bile vardı ayıptır söylemesi
Ben bunları çoğu zaman düşünüyorum desem inanırmısınız, çok kez de tartışmışımdır arkadaşlarla bu tür konuları, nasıl üstesinden geliyorduk diye.
Zaten uslu uslu evde oturuyordum deseydin inanmazdim.
çocukluğum aklıma geldi.20li yaşlarda da olsak o mutlu çocukluk döneminin son örneklerinden birileriyiz.benden 10 yaş küçük kardeşim var adam ödevlerini yaptıktan sonra sürekli bilgisayar xbox oynayıp duruyor.şimdilerde annem babam tepki göstermeye başladılar ama ben demiştim, bu böyle olmaz şu çocuğu kaldırın şu bilgisayardan çok oynamasın diye.dinlemediler ama nasıl olsa küçüğüm ya onlardan.şimdi kardeşimi çağırıyorum gel takılalım falan diye gelmiyor 5dakka önce babamla takıldık diyor.(aslında takıldık değilde o tarz yani)allahtan bir iki arkadaşı var mahalledende yazın zorlada olsa gönderiyoruz dışarıya.iyice yabanileşti yakından tanımadığı kişiler sevmeye kalkınca tersliyor falan.kendi çocukluğumu hatırladım da mahalleden abiler teyzeler yiyecek bişeyler verirlerdi çok yakından tanımasamda alırdım öyle eskiden çocuk kandırıp kaçırma olayları yoktu.ya da ne bileyim eskiden insanlarımız daha yakındı birbirlerine komşuluk vardı.şu an çocukluğumun geçtiği ankaraya gidince mahalledeki insanlar dışarı çıkmıyor.çok değil 10 sene önce çocuklar top oynayan gençlerle dolu olan parklar bomboş.belki eskisi kadar insanlar ölmüyor ama eskisi kadar komşuluk yok.herkes kabuğuna çekilmiş bilgisayar başında....daha da uzatır giderim bu listeyi de fazla baymak istemem
Güzel günlerdi Avrupada falan akrabası olan arkadaşlar vardı. Onlara vidalı krampon futbol topu ve forma gelirdi. Top kendisinin olduğu için takımı o kurardı, oyunu istediği anda bitirebilirdi çünkü onun meşin futbol topu vardı. Bizim ise bakkalın sattığı naylon top aykata ise soğukkuyu Ankara lastiği
