0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
Beni götürdünüz 20 sene öncesine.... hey gidi günler hey...
Çok güzel bir konu olmuş Özcan'cığım. Babam le ben hep arkadaşdık, o da öyle olmamızı isterdi zaten. Hemen her şeyi konuşurduk, bazen balkonda Satranç oynardık, yanına gittiğimde gece eve geldiğimizde çorba yapar, Karşıyaka'yı izleyerek içerdik. Yani biz arkadaşdık.
Düşüncene sağlık Özcan abi,benim babamın ise hayalı beni voleybolcu yapabilmekti, babam milli voleybolcu oldugundan kucukken maclarına antremanlarına götürürdü beni, ben o zamanlar oyun niyetine oynardım tabikii, çoook istedi, çabaladı ama olmadı şimdi bilgi işlemciyim. yinede mutluyuz ...
Babam, hep din alimi olmamı isterdi; ama gel görki ögrenci sol hareketin liderlerinden biriydim...Üstelik bana ezberletmeye çalıştığı kitap Das Kapital değildi...
Babam ablama hep şunu derdi:Aman kızım dikkat et el alemi kendine güldürme. Ablam devlet tiyatrosunda ve genelde komedi oynuyor