düşündüm de gözümüz olmasaydı, göremeseydik, nasıl bi hayatımız olurdu. şöyle 10 saniye gözlerimizi kapatalım ve düşünelim. ben 10 saniye bile dayanamazken doğuştan görme özürlüleri veya sonradan gözlerini kaybedenleri düşünerek halime şükrediyorum. görmek kadar büyük bir nimet varmı dünyada, özgürlüğün biletlerinden birisi, belkide en önemlisi. Yüce insan göze, görmeye tasavvufi bir bakış getirmiş. Her zaman doğruyu ve güzeli görmemiz dileklerimle...
“İki parmağının ucunu iki gözüne koy…
bir şey görebilir misin dünyadan?
Görememek ayıbı, gösterememek kusuru uğursuz nefsin parmağına ait işte…
Parmağını gözünden kaldır ilkin, sonra gör dilediğini böyle…
İnsan gözden ibarettir aslında, geri kalan cesettir.
Göz ise ancak Sevgiliyi görene denir.”
Mevlana Celaleddin Rumi
