0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
Geçmiş olsun. Valla aslında ne denir bu yazdıklarına onuda bilmiyorum. Ama neden ayrıldınız? Her neyse nedeni önemli değil. Onu unutmak için neden bir başkasını da harcamaya çalıştın. Gönlün onla iken neden bir başkasının duygularıyla oynadın. Onu kullandın diyelim. sonuç bu da senin cezan oldu kanımca. Ayrıldığın kişide belkide senin bu evlenen kişiye bağımlılığın kadar sana bağlanmıştı. Onun ahı tuttu sende cezanı çektin desem darılmazsın umarım. Bi şeyleri yanlış anlayıp da yazmışsam özür diliyorum. ama gerçekten üzüldüm senin adına. Hayat ne yaparsın? Umarım onu sevdiğin kadar birini yine yüce Allah karşına çıkarır. Artık ne denir, kısmet...[/quote]İsmail Bey ben yazarken aslında biraz anlam düşüklüğün olduğunun farkına vardım ama ikinci kişi kısmını toplamam uzun sürekci aslına bakılırsa ondan dolayı düzeltmedim. ayrıldıktan uzun bir süre sonra eski nişanlım olan kişi benim üzerime kayıtlı cep telefonunu kullanıyordu ve haliyle faturalar bana geliyordur. bir gün tesadüfen ayrıntı gözme takıldı ve bir numaraya sürekli mesaj çekildiğini gördüm. (bu mesaj gece saat 11 den sabaha karşı 2 ye kadar hiç aralıksız mesajlardı ve yaklaşık 45 tane idi) bunu gördükten sonra hayatında biri olduğunu anladım ve onu aklımdan çıkarıp hayatıma devam etmem gerektiğini düşünerekten. bir insana karşı tek taraflı bir hisler duymaya başladım. bir kaç ay sonra o insanla bir kaç kere görüştüm. ama bi çok görüşme teklifimde bazı bahanelerle görüşmek istemedi. sonra tamamen ona düşüncelerimi söylemek için aradığımda o da başka birisi ile evlenme kararı aldığını söyledi. yani o insanla aramızda iki taraflı duygusal anlamda bir ilişki başlamadan bitti. galiba bunda da ben tek taraflı düşüncelerdeydim. benim yazımlarımda kullandığım imzada bu ikinci kişinin bana evlenme kararı aldığını söyledikten sonra bana söylediği sözdür. durumlar fazla karşık bazen bende işin içinden çıkamıyorum.[quote=Ayberk Yılmaz]senin adına çok üzüldüm ama eminim ki ileride karşına en az onun kadar sevebileceğin birisi çıkar.artık olan olduğuna göre bence onu mümkün olduğunca çabuk aklından çıkartmaya çalış ve kendi geleceğine odaklan[/quote] Ayberk Bey hayatın neler getireceği hiç belli olmuyor. bundan sonra daha fazla kendime odaklanmam gerekiyor bu kesin.[quote=Tuba Akkır Kandemir]dert değil diyeceksin. önündeki yola bakıcaksın. yol ne kadar uzun veya kısa. aslında biraz göreceli. hep önümde uzun yıllar var diyeceksin ama bunun için de hımbıllık yapmayacaksın tabii. ne yapmak istiyorsan bugün yapacaksın. herşey unutulur. dün evlendi diye ateş hala alevli ama gerçekten kor oluyor ve hatta kül oluyor. o küller de rüzgara karışıyor. resimdeki kişi sensin dimi. yakışıklı bir insansın. gidenin arkasından üzülme. merak etme etrafta çok kız var. en iyisi de seni bulur eminim. önce kendine 10 numara ver. karşındaki hep 0 olsun. o birşeyler yapsın ki puanı yükselsin. benden bu kadar. anafikir şu elini sallasan ellisi gider biri gelir yenisi hayat üzülmeye değmez son satıra sen bulursun bişi [/quote]Tuba hanım yazdıklarınız için teşekkürler.
En başta hayırlı olsun!Yasemin Hanım'ın dediklerine katılmıyorum açıkçası.aynanın karşısına geçip güler yüzle merhaba diyeceğim falan filan hep kendini kandırmacalar.Vakit geçirmeye çalışmacalar.Duygularınızı zamanında yaşayın arkadaşlar.Üzüldüyseniz ağlayın yav, atmayın içinize.İşte asıl öyle unutmaya çalıştıkça unutamıyor insan.Ve güzel anıları da silip atıyor kafadan.Yapmayın etmeyin.6 yıl az bir süre değil.6 yılı iyisiyle kötüsüyle silmeyin derim.Kötü anları silin kafanızdan.İyiler sizin hayatınız.Geriye bakınca güleceğiniz şeyler, mutlu edecek şeyler...Benim bir sözüm vardır.Çok güzel bir şekilde ben de terkedilmiştim ama gerçekten üzülmedim.Kırıldım ama üzülmedim.Dedim ki 'Bazen yaşadığın anlar, çektiğin acılara değer'Bu bu yani, zamanı geri alabilir misin?Hayır.Kızı içinden atabilir misin?Hayır.Nikahı basıp kızı kaçırabilir misin?Hayır.O zaman güzel anılarıyla içinde yaşatıp başka adalara yelken açacaksın.Ben de 5 yıl sevdiğim, 50-60 beste yaptığım, 1000 den fazla şiir yazdığım kızın evleneceğini duydum 2 ay önce...Bir yastıkta...Otur şiir yaz, rakı iç...Sadece yaran daha kabuk bağlamadığından acıyor.Bırak kabuk bağlasın, kaşıma.Kendi kendine oluruna bırak.Elbet kabuk kendiliğinden düşecek.Bir iz elbet kalacak.Yıllar sonra ufalacak...Ama bir iz elbet kalacak...İyisiyle hatırla ki, yara izine yıllar sonra baktığında mutlu olabilesin...Amerikanya'dan sayılarımla...[/quote]Bende sana katılmıyorum Dağhan, Ne yani bırakalım Abdurrahman beyin yarası bir altı sene sonra mı kapansın? veya unutmasın hayallerde dolaşırken o kız orda evlensin çoluk çocuğa karışsın Abdurrahman beyde bunalıma girip gelsin şişeler, rakılar, gitsin sigaralar bunalımamı girsin. Bence hayatına en kısa zamanda bir yön vermeli. Değerine göre insanlara önem vereceksin hayatta. O sana değer vermiyorsa, değerine gider. Geride kalıp niye ah vah çekecek ki! Ah vah demenin hiç bir faydası yok hayatta. Dün dündür, bugün bugün! Yarın ne olcak işte onu kimse bilemiyor. Onun için hiç bir zaman üzülmeye değmez! Üstelik unutamıyorum ahhh vahhh derken annesi, babası, onu seven yakınlarıda onunla birlikte aynı derecede stres içinde olacaklar. Bunlara hiç gerek yok. Hayat öyle bir unutturur ki insana! Yaşam galesi, iş, güç derken, unutur, unutmayı isterse tabii!
Abdurrahman Bey, sağlığınızdan endişe duyuyorum. Konuyu açtınız bir daha katılmadınız yoksa Dağhan'ın lafına uyup depresyon mu takılıyorsunuz??? [/quote]Yasemin hanım olayın ilk şok kısmını atlattım. sitemizdeki üye arkadaşlarımızın destekleri için çok teşekkür ederim. yorumları okuyorum inanın insan rahatlıyor. insanlarla üzüntüleri sıkıntıları paylaşmak çok rahatlatıyor. üniversite zamanlarında genelde hep içime atardım üzüntülerimi daha çok yıpranıyordum. ama sizlerle bunları paylaştığımda, içimde ki sızı gerçekten hafifliyor. Ayrıca çevremdeki dost diyebildiğim insanlar da beni oturup dinliyorlar ve ellerinden geldiği kadarıyla telkinde bulunuyorlar.Yok depresyon takılmıyorum. en azından takılmamak için elimden geleni yapıyorum. Yalnız şunu söyleyeyim Bugünlerde Rober Hatemo'nun Beyaz ve Sen parçasını bol bol dinliyorum. İnsan ne kadar geçmişi kapatmak silmek istesede karşına mutlaka bir yerlerde geçmiş çıkıyor. en basitinden biz o insanla ayrı şehirlerde idik. ama bir süre aynı şehirde ikamet ediyorduk ve bizi tanıyan ortak arkadaşlarımız vardı. pazar günü görevde iken uzun süredir görüşmediğim bir arkadaşımı gördüm. biraz sohbet ettik. sonra bana o kişiyi sordu. bende bittiğini söyledim. üzüldü, bilmiyordum dedi ve sizin ikinizide seviyorduk merak ettim sordum dedi gayri ihtiyari, derinde olmasa yüzeysel bir yaşananların sohbeti geçti. ama bende şu var ki herzaman güzel anılar canlanır kafamda. kötü anılara çok fazla yer bırakmıyorum kafamda daha çok üzüntü ve acı veriyor ve ikilemlere sokuyor insanı bak ozaman böle olmuştu ozaman bitseydi daha mı farklı olurdu yoksa devam etmesi iyi mi oldu şeklinde sorgulamalara gidiyor insan ister istemez. geçen 6 yılım benim hayatımda yaşadığım ve benim gerçeklerim olarak herzaman bir yerde olacak. önemli olan herhalde şuanda hayatımı sürdürmek. sağlığıma fazla zarar vermeden. kendimi yıpratmadan. sonra zamanın daha neler getireceği bilinmez. burada yorum yapan arkadaşlara tekrardan çok teşekkür ederim. bu yorumlar inanın çok değerli benim için.
öncelikle durumunuzu çok iyi anladığımı ifade etmek istiyorum. neler yaşadığınızı az çok tahmin edebiliyorum. yakın zamanda ben de sizinkine benzer bir durumla karşılaştım. şu dünyada herşey insanlar için. şimdi çok üzüldüğünüzü" ben onun için şunları şunları yaptım, ama onun yaptığına bak,ben bunları hakediyor muydum? gibi sözler sarf ettiğinizi sanıyorum. ancak unutmayın ki onun, siz hayatına girdikten sonra sizin çabalarınızla bir yerlere gelmesini aslında siz istediniz, belki de kendiniz için yaptınız bunu, sevdiğiniz insanın ya da hayatınızı birleştirdiğiniz insanı daha iyi yerlerde görmek için. neyse olan olmuş. bir insanın hayatını güzelleştirmek inanın sizin için bir artıdır. hayatında siz varken bir başkasıyla görüşmesi affedilecek bir şey değil. ama dedim ya her şey insanlar için. insan zor olsa da her şeyi atlatıyor. hayatta bana kendimi iyi hissettiren bir söz var, zor durumda kaldığımda kendime hatırlatırım:" her işte bir hayır vardır." sizin için de hayırlısı olduğunu düşünüyorum.kendiniz için bir şeyler yapın, yeni bir uğraş bulun, yeni bir sosyal çevre edinin ve geçmişi düşünmemeye çalışın... umarım en kısa zamanda kendinizi toparlayabilirsiniz. benimki 8 ay sürmüştü [/quote]teşekkür ederim yazdıklarınız için. şunu söyleyebilirim ki zor dönemlerini attım gibi. boşlukta kalmış hissine kapılmıştı evleneceğini öğrendiğim zaman sanki benim hayatımda hiçbir şey kalmamış gibi. ama artık kendime planlar kurmaya başladım ve kendimle ilgili iki kişilik değil tek kişi olarak planlar kuruyorum. kendimi yeniden inşa etmeye başlayacam. yıkılmadığımı herkes görecek