0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
düşünüyorum düşünüyorum birşey bulamıyorum....meğer ne kadar sıradan biriymişim....
Öğrenmek, bilmek, detaylı iletişim güzel şeydir bence Sayın Üye. Sonuçta herkes kendi istediğini yaşar. Atakan, Türkiye için yeterli bencede, cesaret, istediğini yaşama (saygı sınırları içinde) en güzel şeydir.
Çok güzel Murat. Ben üniversitede bir hocamız ile (o sırada 3 hoca vardı içeride ) ders sırasında tartışmıştım. Tez konumuz üzerine bir tartışma idi ve ben anlatımda idim. Haklı olduğumu bildiğim için fikrimi savundum, onlar ise kendi yollarından gitmemi istediler. O yolun yanlış olduğunu söyledim. Beni sıkıştırmak için çaba sarfetmeye başladılar. Olay psikolojik tartışmaya döndü. Bende o hocanın tez konusunuda içeren birşeyde hata yaptığını gördüğümü anlattım. Bu sefer ortam iyice gerildi. Pek memnun kalmadıklarını iyi hatırlıyorum ama çıkışta diğer öğrencilerin hepsi, tanıdığım, tanımadığım, beni tebrik ediyorlardı. Çünkü olayın dışından kimin doğru söylediği daha net belli oluyordu.
Saygımı hayatta bozmam ama doğru ne ise, haklı isem bunuda her yerde savunurum. Şimdi aklıma geldi; bir kere arakaş ile biryere gidiyorduk ve o sırada yürüyorduk. Yolun karşı tarafında da 3 tane alafranga giyimli kız taksi çevirdi. Ama yol yokuş aşağı olduğu için taksi ileride durabildi. Bende arakdaşa koş dedim. Koşarak karşıya geçtik ve taksinin arka kapısını açtım. Kızlar 10 metre kadar arkamızda bağırmaya başladı;-ama o taksiyi biz tutmuştuk, diye. Bende;-kapıyı zaten size açtım dedim. Kızlar ilk bir afalladı, sonra kahkahalar ile gülmeye başladılar. Biz hiç birşey söylemeden gittik zaten ama taksinin içinden hala bize bakıp konuşuyor ve gülüyorlardı.