Konu: Hisler, His Kamuflajı (img: Mona Lisa)

[(Gizli Üye)]

  Selam arkadaşlar.
 Bazen kendi hislerinizi, düşüncelerinizi sakladığınız durumlar oluyor mu? Aklınızdan kimi düşünceler geçtiği halde bunları söyleyemediğiniz, içinizde fırtınalar koptuğu halde paylaşamadığınız, çok mutlu olduğunu halde haykıramadığınız. Çevrenizdekilerin sizi anlamamasından, ya da daha da derin şekilde sizin duygularınızın, düşüncelerinizin onlar için bir anlam ifade etmemesinden mi çekinirsiniz, yoksa aptal gibi görünebileceğinizi mi düşünürsünüz, yoksa bu duygularınızı, onların kullanacağını mı?
 Tabi kimi durumlarda da bu çevredeki insanalar yine bizler oluyoruz, bunuda farkedebilmek önemli bence.

 Ben, izninizle benim için çok şey ifade edebilen eski bir fotoğrafımı paylaşayım. Hani bir tabloya bakıp yorumlar yapılır, bunu yapan sanatçı şunu vurgulamak istemiş, şu duygu halinde bunları kullanmış gibi. Kimi fotoğraflarımızda, doğru ve duygularımız ile bakmasını bildiğimizde, heleki Empati yeteneğimiz var ise ve bunuda kullanabiliyorsak çok şey anlatabilir.

 

 Umarım bu paylaşımım kimsede bir hüzün duygusu yaratmaz.

[(Gizli Üye)]

    Olmaz mı Hakan abi.27 Mart sabahından beri anlattığın durumdayım.Sıkıntıdan sırtım falan hep sivilce içinde ve hep kanıyorlar Derdimi sadece bir arkadaşıma anlattım.İçimi dökersem belki rahatlarım diye.Pek ciddiye almadı sıkıntımı.BAna bu sıkıntıları yaşatan insanı bir daha görebilmek için inanırmısın her gece yatmadan önce dua ediyorum Allah'a.Sıkıntımın giderilmesine ön ayak olacak birini,hemde hiç tanımadığım birini buldum.İnşallah hayırlısı onun yardımı ile olumlu ya da olumsuz bu sıkıntıdan kurtulacağım.Kendisi pek ümitli olmasada bir şekilde yardımcı olacak.Aslında yüzyüze konuşacabileceğim tek kişi sensin abi.Ama sende uzaktasın

[(Gizli Üye)]

Resimde garip bir hüzün, bir burukluk var Hakan..çokta eski değil ama....

[(Gizli Üye)]

  Tarih, benim bilgisayara aktardığım tarih, fotoğraf daha eski Kemal abi. Hem bir taraftan çok çook uzun zaman öncesi, hemde biraz öncesi gibi. Ama tespitin çok başarılı bence.

 Özcan, hakkımdaki düşüncelerin beni gururlandırdı, ne zaman kimin insanın karşısına çıkacağı belli olmuyor. İnşallah yine ayarlarız ve daha derin konuşuruz. Zaten bu hafta geliyorsun galiba.
 Bu arada merak etme, insanın kalbi zamanla kabuk bağlıyor.

 

[(Gizli Üye)]

Özcan, hakkımdaki düşüncelerin beni gururlandırdı, ne zaman kimin insanın karşısına çıkacağı belli olmuyor. İnşallah yine ayarlarız ve daha derin konuşuruz. Zaten bu hafta geliyorsun galiba.
 Bu arada merak etme, insanın kalbi zamanla kabuk bağlıyor.

   Abi kalbim acayip kabuk bağladı ama hala bir tek noktası hala taptaze.Ve hep buradan zarar görüyorum.Hep buradan vuruyorlar beni.8 yıl boyunca içime attım bazı şeyleri.Aynı ismi taşıyor diye yengemi bile görmezdim.İçimde öyle fırtınalar kopuyordu ki hiç kimse beni anlamıyordu.Hoş anlasalar ne olurdu ki,ne değişebilirdiki.Kalbimi kapattım,sonsuza dek kilit vurdum.Aşk'a,sevmeye-sevilmeye kapattım kendimi.Günlük hayattan kopmamama rağmen o hayatta değildim.Evlendiğini duyduğum gün büyük bir kaza geçiriyordum ki Allah'tan o gün canım arkadaşım yanımdaydı ki kurtardı beni.Öyle bir hal almıştım.Sonra şaşırtıcı bir şekilde kendime geldim.Gözlerimi gerçek hayata açtım.Yeniden doğmuş gibi olmuştum.Beni o durumlara istemedende olsa getiren kişi elimden tuttu ve beni o boşluktan çıkardı.En kötüsü aynı aileden olmamızdı.12 sene memleketime gitmedim.Onu görmemek için,hiçbir şekilde karşılaşmamak için.Cesaretim yoktu.Kendimden,ondan,gerçeklerden,hayatın acımasızlığı ile karşılaşmaktan korktum.Ama şimdi onun sayesinde kendime geldim.12 yıllık esaretten kurtuldum.Serbest kaldım.Ama bu esaret benden bazı şeylerimi aldı.İnandığım bir çok şeye inancım kalmadı.Allah'ın bizlere sunduğu en güzel şey,aldığımız nefesten ve imandan sonra Sabır.Sabır çeke çeke bugüne geldim.Bu saatten sonra evlenmek istiyorum,ama içimde o esaretten kalan bazı anlamsız korkular var.Askerliğim son günlerinde,veda partimizde çekilmiş bir fotoğrafım vardı.Yırtmasaydım buraya eklerdim.Herhalde o fotoğraf ne halde olduğumu apaçık anlatırdı(sanki biraz rahatladım yahu ) Neyse benden bu kadar.
   Bu arada Atiye ve grubunun taşıma işini büyük bir ihtimal (transfer Perşembe'ye kalırsa eğer)başka biri yapacak.Ben üç günlük başka bir organizasyon için Kadıköy'de olacağım.Çok kısıtlı bir zamanım olacak.Elimdeki organizasyon planına göre Perşembe günü gece 23 ve sonrası,Cuma günü 23:30 sonrası boş zamanım olacak gibi.Duruma göre ben seni haberdar ederim Hakan abim...

[(Gizli Üye)]

  Selam arkadaşlar.
 Bazen kendi hislerinizi, düşüncelerinizi sakladığınız durumlar oluyor mu? Aklınızdan kimi düşünceler geçtiği halde bunları söyleyemediğiniz, içinizde fırtınalar koptuğu halde paylaşamadığınız, çok mutlu olduğunu halde haykıramadığınız. Çevrenizdekilerin sizi anlamamasından, ya da daha da derin şekilde sizin duygularınızın, düşüncelerinizin onlar için bir anlam ifade etmemesinden mi çekinirsiniz, yoksa aptal gibi görünebileceğinizi mi düşünürsünüz, yoksa bu duygularınızı, onların kullanacağını mı?
 Tabi kimi durumlarda da bu çevredeki insanalar yine bizler oluyoruz, bunuda farkedebilmek önemli bence.

herşey heryerde herkese anlatılmaz....

[(Gizli Üye)]

herşey heryerde herkese anlatılmaz....

150Tl. verip psikoloğamı gitmek lazım illaki? Şaka tabi.
 Kesinlikle katılıyorum, şu Happy Center olayınıda ciddi ciddi düşünüyorum. Hatta burada bile bunu gerçekleştirebiliriz.

 Özcan, insanın içini dökebilmesi gerçekten deşarj olmanın en iyi yollarından birisidir, tabi karşındakiler seni anlamanın ötesinde, yaşadıklarını, duygularını hissedebilirse. Eğer çok mutlu olmamayı ve mutlu etmemeyi göze alırsan bence kalbindeki kabuk tamamen ve her daim orada dursun. Kimsenin onu dökmesine izin verme. 

[(Gizli Üye)]

150Tl. verip psikoloğamı gitmek lazım illaki? Şaka tabi.
 Kesinlikle katılıyorum, şu Happy Center olayınıda ciddi ciddi düşünüyorum. Hatta burada bile bunu gerçekleştirebiliriz.

elbette her durumda profesyonel yardım şart değil kimi zaman ailenizden biri olur kimi zaman güvendiğiniz bir dostunuz.... ama gerçekten hayat kalitesini bozan bir sorun varsa profesyonel yardım şarttır...

örneğin ( özcan bey lütfen kızmayın) özcan beyin yazdıklarına bakılırsa bir şahıs sebebiyle yıllarca üzüntü çekmiş... bu durum bir takıntı haline dönüşmüş hayat kalitesini bozmuş... bu durumda profesyonel yardım şart... (benim kanaatim)

"happy center" ı biraz daha açarmısınız?

[(Gizli Üye)]

örneğin ( özcan bey lütfen kızmayın) özcan beyin yazdıklarına bakılırsa bir şahıs sebebiyle yıllarca üzüntü çekmiş... bu durum bir takıntı haline dönüşmüş hayat kalitesini bozmuş... bu durumda profesyonel yardım şart... (benim kanaatim)

   bunda kızacak bir şey yok ki.HAyat kalitemde bir bozulma,yaşantımda bir değişiklik olmadı genelde.Takıntı dersek o takıntı beynimin bir köşesine yerleşmiş bir türlü atamıyordum onu.Ve yıllarca atamadığım o unsuru yine kendisi attı Şimdi beynimi kurcalayan bir konu yok.Artık hep çalışmak hep çalışmak.Şunun şurasında 40'ıma ne kaldı.Birikim yapma zamanı

[(Gizli Üye)]

   bunda kızacak bir şey yok ki.HAyat kalitemde bir bozulma,yaşantımda bir değişiklik olmadı genelde.Takıntı dersek o takıntı beynimin bir köşesine yerleşmiş bir türlü atamıyordum onu.Ve yıllarca atamadığım o unsuru yine kendisi attı Şimdi beynimi kurcalayan bir konu yok.Artık hep çalışmak hep çalışmak.Şunun şurasında 40'ıma ne kaldı.Birikim yapma zamanı

Sağlığın Tanımı
Dünya Sağlık Örgütü(WHO) tarafından yayınlanan bir deklerasyona göre,sağlık; herhangi bir hastalık ve güçsüzlük halinin olmaması ve bedenen,ruhen ve sosyal bakımdan tam bir iyi olma durumudur.

parmağınızın ucuna bir iğne batsa acısı geçene kadar tam bir sağlıklılıktan bahsedemeyiz hayatınızda belki önemli bir değişiklik yoktur ama o acıyı her daim hissetmektesinizdir...

insanın kafasında sürekli yer eden bir düşünce varsa yine tam bir sağlıktan bahsedilemez...

bu hepimiz için geçerli.... şu anda benimde hayatım doğal seyrinde ilerliyor ama kafamın içinde öyle çok sorun var ki kendim için tam bir iyilik halindeyim sağlıklıyım diyemem... ha kendimce çözümler üretiyorum ama bunların yıllarca devam etmesine izin vermek doğru olmaz....

[(Gizli Üye)]

  Hande hanıma katılıyorum, bu tarz yaşantılar, insanın içine yerleşiyor ve insana bir koruma kamuflajı örüyor ve bu durumda da doğal, içimizden geldiği gibi davranamıyoruz. Yani biz bizmiyiz gerçekten diye sormak lazım. Yani bir krounma mekanizması oluşturuyoruz yaşadıklarımızın etkisi ve duygularımız ile, bu da bizi biz olmaktan çıkarabiliyor.

 Happy Center'dan kastım, yuvarlak bir hat oluşturarak oturmamız ve hiç bir yargılamada bulunmadan, sadece hepimizin bilinç altındakileri, hayatımızı etkileyen yaşanmışlıkları yargılanma endişesi duymadan ve özgürce paylaşmamız. Tabi bu sadece o odada, o anda kalacak. Bunun için sadece içimizden bir lider grubu yönetecek ve acele etmeden ve tamamen özgürce, açık sözlülükle derinlerimize inebileceğiz.

[(Gizli Üye)]

   Allah'ıma şükürler olsun kafamda artık öyle düşünceler falan yok.Rahatım,huzurum yerinde,sizler gibi güzel arkadaşlarım var(bu arada sanal ortamda tanışıpta gerçekliğe dönüşen arkadaşlarım ile dostluklarım daha mükemmel gidiyor.Aman nazar değmesin).Her ne kadar en çok sevdiğim mesleğimden uzak kalsamda kendime ait bir işim var,sürekli seyahat halindeyim,yeni yerler yeni insanlar ile tanışıyorum vb.....Allah'tan daha ne isteyeyim ki? Kendime ait birde evim olunca her şey tastamam olacak(bknz.sultanlıktan dolayı kaşınan adam)...

  Tabi bu sadece o odada, o anda kalacak. Bunun için sadece içimizden bir lider grubu yönetecek ve acele etmeden ve tamamen özgürce, açık sözlülükle derinlerimize inebileceğiz.

   Ne zaman başlıyoruz abi?

[(Gizli Üye)]

  Bir program belirleyelim ve yakın zamanda bunu site içinde bile olsa gerçekleştirelim. Bununla ilgili bir konu açarım yakında.