Ha yağdı ha yağacak derken nihayet kar düştü İstanbul'a. Ancak eski kışlar kalmadı artık. Ya da kırk yılda bir denk geliyor. Hatırlayanlar vardır; 24 Şubat 1954'te Boğaz buz kütleleri yüzünden tıkanmış Poyrazköy- Rumeli Kavağı arasında yürüyerek karşı karşıya geçenler olmuştu.
Sabahın ilk ışıklarıyla uyananlar Boğaz'da küçük buz tepelerini gördüklerinde gözlerine inanamamışlardı. Tuna'dan Karadeniz'e ve Boğaz'a yönelen kütleler öğlene doğru tamamen kaplamıştı denizi...
Büyükdere Kanlıca Çengelköy sahillerinde deniz donmuş ve vapur seferleri de aksamıştı.Herkes gözlerine inanamıyordu. Çünki, İstanbul Boğazında buzlar yüzüyordu.
Bundan tam 56 yıl önce İstanbul Boğazı’nın iki yakasında bulunan Poyrazköy-Rumeli Kavağı arasında denizin üstünden yürümek mümkün olmuştu. 24 Şubat 1954’te İstanbul Boğazı’nın sularına bakanlar son yıllarda sıkça gördükleri gibi parlayan güneşin yansımasını değil, buz parçaları ve minyatür buzdağları gördü. Çünkü Tuna’dan Karadeniz’e akan büyük buz blokları Boğazdan geçerek Büyükdere, Çengelköy ve Kanlıca kıyılarını buzlarla doldurdu. Ortaköy önleri de öyle. Ve gerçekten de Poyrazköy ve RumeliKavağı arasında yürüyerek karşıdan karşıya geçenler olmuştu.Bu yüzden vapur seferleri de iptal edilmişti. Buz akımı da marta kadar sürdü.
24 Şubat 1954’te görünen buz kütleleri yine Boğaz trafiğini aksatmıştı. Meraklılar buz üstünde yürümüş, hatta kimileri sandallara atlayıp bu buz kütlelerinin yanına gitmiş, yanlarında getirdikleri bayrakları dikerek fotoğraf çektirmişlerdi. Bu olayın en önemli yanı ise, bu tarihten sonra böyle bir kış tecrübesinin yaşanmamış olmasıdır.
O günlerde bu manzarayı Üsküdar Meydanından seyretmiştim.
Daha önce görmüştüm bu fotoğrafı. Gerçekten çok ilginç ve esrarengiz.
Nihayet bizim burayada yağmaya başladı. Yaklasık 7-8 cm var ve hala yağmaya devam ediyor
Daha önce görmüştüm bu fotoğrafı. Gerçekten çok ilginç ve esrarengiz.
Nihayet bizim burayada yağmaya başladı. Yaklasık 7-8 cm var ve hala yağmaya devam ediyor
İstanbulda eski kışlar kalmadı.Akçakoca'da kışın zevki daha başka olur.Örnek verirsem,eskiden Çamlıcada bu günkü gibi yapılaşma yoktu.Kardan yollar kapanır dışarı çıkamazdık. Her taraf bağ bahçeydi. 1954 yılındaki o manzarayı da unutmak mümkün değil.
babaannem hala anlatır bogazın buz tuttuğu zamanı
