Konu: Şiir'le Yaşam

[(Gizli Üye)]

Eyvallah Reis, beğenmene sevindim

[(Gizli Üye)]

merhabalar. bende kendimde şiir okurum dogaçlama yaparım. ama yazma kabiliyetim yok 

zamanın birinde sevgilimden ayrıldıgım zaman okudugum şiiri paylaşmak isterim. yanlız kelime hatası yada kekeleme durumları olmuş. dogaçlama yapılarak (( içimden gelenleri.)) okudugu için ancak bu kadar oluyor buyrun bakalım beyenecekmisiniz

gkm1.wmv

[(Gizli Üye)]

Gökmen, bunu ayrılmadan önce okusan muhtemelen ayrılmazdınız, dinlerken hüzünlendim be Bu arada sesinin rengi de güzelmiş, çok az daha pes okusan daha da mükemmel olacak bence.

[(Gizli Üye)]

Gökmen, bunu ayrılmadan önce okusan muhtemelen ayrılmazdınız, dinlerken hüzünlendim be Bu arada sesinin rengi de güzelmiş, çok az daha pes okusan daha da mükemmel olacak bence.

+1

[(Gizli Üye)]

Gökmen kardeşim, içten duygu yüklü değil şiir, küfür bile kulağa hoş gelir.mükemmel bence......heyecanın sesine yansımış,okumaya devam ettikçe daha da güzel olacak,devam.yalnız senden bir ricam olacak fonda çalan müzik kimin müziği biraz bilgi verebilir misin?şiirin kadar etkileyici teşekkürler........

[(Gizli Üye)]

Gökmen kardeşim, içten duygu yüklü değil şiir, küfür bile kulağa hoş gelir.mükemmel bence......heyecanın sesine yansımış,okumaya devam ettikçe daha da güzel olacak,devam.yalnız senden bir ricam olacak fonda çalan müzik kimin müziği biraz bilgi verebilir misin?şiirin kadar etkileyici teşekkürler........

teşekkürler.. yorumunuz için buyrun istediginiz fon muziği


Istanbul u Kemanla Anlatmak...

[(Gizli Üye)]

Ben pek fazla şiir okumam ama daha çok yazmaya çalışırım.

Fakat şiirleri severim,


"İstanbulu dinliyorum gözlerim kapalı"
 demiş şair
 bense
 ne vakit gitsem İstanbuluma
 değil kapamak
 kırpmak gelmiyor içimden
 hay Allah!...

[(Gizli Üye)]

gökmen bey gerçekten güzel seslendirmişsiniz.. yüreğinize sağlık

Sigarayı bıraksam diyorum,
tamamen sana başlasam..
Sen daha çabuk bitirirsin işimi,
böyle çok yavaş ölüyorum!

K.İskender

[(Gizli Üye)]

Hava kurşun gibi ağır!

Bağır, bağır, bağır, bağırıyorum.

Koşun, kurşun eritmeğe çağırıyorum...

O diyor ki bana:

- Sen kendi sesinle kül olursun ey!

Kerem gibi yana yana...

Deeeert çok, hemdert yok

Yüreklerin kulakları sağır...

Hava kurşun gibi ağır...

Ben diyorum ki ona:

- Kül olayım Kerem gibi yana yana.

Ben yanmasam,

sen yanmasan,

biz yanmasak,

nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa..
 
N.HİKMET

[(Gizli Üye)]

Uzaklık çanları çalıyor kalbimde,

yanıyor yüreğim,içten içe.

Belli etmiyor,üzülmeni istemez.

Sensizlik düşünceleri gelip duruyor zihnime.

"Nerede bu güzellik" diyecek gözlerim,biliyorum,

Çok arayacağım biliyorum o tatlı kız nerede diye,

Öyle güzel bakan,öyle şapşal şapşal konuşan

ve gülünce dünyaları unutturan o güzellik...

Çok zor olacak,çok!

Çok koyacak bana uzaklık,çaresi yok.

Kalbime sapladığın kirpiklerinin misali,ok.

Çok derin artık bende,
Aşkın da bitanem,
sevgin de...

Özkan Karadereli

[(Gizli Üye)]

Özlem güzeldir,ne âlâ...
Sensizlik kötü,bana bela.
Nasıl geçer ki günler sen yokken,
İçimde ki ateş beni,içten içe yakarken.
Sen yoksan yanımda,
eksiğim ben.
Geçmeyecek olan gecelere,doğmayacak gündüzlere gebeyim ben.
Seni sevmek basit olmasın da zaten,
ben hep istiyorum seni,
inan,
en içerimden...

Özkan Karadereli

[(Gizli Üye)]

Yazılarla yaşıyorum seni,
resimlerle anıyorum.
Sözlerini görüyorum,kelimelerini,harflerini tadıyorum bu aralar...
Aşkım senin kapılarını aralar,
düşündükçe,benı yaralar.
Sonu mutluluk ya,kalmaz bu yara izleri,
tedavisi belli,
onun,
koyu kahve gözleri...

Özkan Karadereli

[(Gizli Üye)]

Yavw bizim bi şair vardı Muhyiddin Kayacı
ne oldu acaba , hiç sesi soluğu çıkmıyor

Selamlar

Hocam burdayım,yıkılmadım ayaktayım.Size minnettarım hocam vallahi sizden başka beni soran olmadı.
Yakında başlarız gene yazmaya merak etmeyiniz.Sizde tabiiki eleştirisiniz.Saygılar.

[(Gizli Üye)]

muhyiddin kayacı;
sormasak ta kalbimiz seninle
hafızalarımızda inanılmaz bir yer ettiniz
duygu dolu yeni şiirlerinizi bekliyoruz

[(Gizli Üye)]

muhyiddin kayacı;
sormasak ta kalbimiz seninle
hafızalarımızda inanılmaz bir yer ettiniz
duygu dolu yeni şiirlerinizi bekliyoruz

Merhabalar Kemal Abi...

Abi biliyorsun TCT bana özel sayfa verdi ...

  Muhyiddin Kayacı Şiir Yazabilirmi acaba 

Buradayım ve sizlerin gerçek sevgileriyle yazmaya devam inşallah.
En kısa zamanda sana özel bir şiir yazamayı düşünüyorum.
Ne dersiniz ?

Şu bir gerçekki TCT gerçekten benim bir ailem gibi oldu.Sizleri (Tüm TCT yönetici ve üyeleri) gerçek hayatta da tanıyıp şöyle boğaza karşı bir çay yudumlamak isterdim.Kim bilir belki bir gün buda olur.

[(Gizli Üye)]

 :-\Çayı Boş ver, Boğaza karşı rakı daha keyfli olur

[(Gizli Üye)]

:-\Çayı Boş ver, Boğaza karşı rakı daha keyfli olur

Tamam abi sen rakı içersin ben ise çay.Rakı bana allerji yapıyor.

[(Gizli Üye)]

Gökmen kardeşim, içten duygu yüklü değil şiir, küfür bile kulağa hoş gelir.mükemmel bence......heyecanın sesine yansımış,okumaya devam ettikçe daha da güzel olacak,devam.yalnız senden bir ricam olacak fonda çalan müzik kimin müziği biraz bilgi verebilir misin?şiirin kadar etkileyici teşekkürler........

Fonda çalan müzik İranlı keman virtüözü Faris FARJAD'a ait.

[(Gizli Üye)]

Uzun bir zamandır bu konuya ileti yazılmamış. Divan edebiyatını seven biri olarak usta şairlerimizden Nabi'den bir hikayeyi alıntılamak istedim. Herkese hayırlı pazarlar.

Alıntıdır:

Nâbi deyince söylenecek sözlerin sayısı bir hayli artıyor. Sevgili lâ, konuyu açmışken, ben de sevdiğim bir olayını sizlerle paylaşmak istedim. Öncelikle, Nâbi hakkında kısa bir bilgi vererek başlamak istiyorum. Şairimizin asıl adı Yusuf’tur. Nâbi, onun “hiçlik-yokluk” anlamına gelen mahlasıdır. Bilindiği üzere “Na” ve “Bi” kelimeleri Arapça ve Farsça’da “yok” anlamına gelmektedir. Nâbi’nin ismiyle ilgili bu ayrıntı bize çok önemli bir hususu hatırlatıyor. Varlık kapısına ulaşmak ve lütufla muamele görmek için insanın önce “yokluk” elbisesini giymesi gerekiyor. Şair, hikemî tarzdaki şiirlerin ustasıdır. Eserlerinin tamamına yakınında, okuyucunun hocalığını üstlenip, ona yol göstermeyi kendisine görev bilmiştir. Bunda da, yaşadığı dönemin etkisi büyüktür. Zira, kendisi gerileme dönemi şairlerindendir. O dönemde de, ortalık bir hayli karmaşık olduğu için, bu yolu seçmiştir.
Eserlerinde, duygulu anlatıma pek yer vermez. Hemen her objeden garip öğretiler çıkartabilir. Eleştiri yapmak en birincil amacıdır.

Divan Edebiyatımızın ünlü şairlerinden Nâbi, ŞanlıUrfa şehrinde doğmuştur. Şiirleri dilden dile elden ele dolaşarak İstanbul'a ulaşmıştı. Ne var ki Nâbi'yi İstanbul da şahsen tanıyan kimsecikler yoktu. Bir gün Nâbi ŞanlıUrfa'dan İstanbul'a gider. O dönemde şairlerin buluştukları bir kıraathaneye uğrar. Şair ve edipler kendi aralarında sohbet etmektedirler.

Nâbi, bir köşede oturmakta olan iki kişiye selam vererek yanlarına oturur. Bu durumdan hoşnut olmayan şahıslar, Nâbi'yi başlarından savmak için aralarında şöyle bir plan düzenlerler:

Birisi bir mısra şiir söyleyecek, arkadaşı aynı redif ve kafiyeli bir başka mısra ile ona cevap verecek. Dolayısıyla Nâbi’yi de işin içine sokacaklar, doğru bir cevap alamayacakları için de onunla alay edecekler; gururu kırılan yabancı da kalkıp gidecek yanlarından, onlar da eski rahatlarına kavuşacaklar.

İki arkadaştan birisi, ünlü İran şairi Sadi'nin şu mısrasını söyler:

"Ela ya ey-ü ey saki edir kees'en ve nadir ha " der.

(Ey saki, senin sunduğun o kadar seçkin ki )

Karşısındaki, yine Sadi'den ikinci mısrayı söyler :

"Ki ışk asan-ı dide veli efkende müşkil ha" der.

(Ki gözdeki aşk damlaları kadar bulunması zor olan )

Bu iki mısra da "ha" redifi ile bitmektedir. Yani yabancının da "ha" redifi ile biten bir mısra söylemesi gerekmektedir. Nâbi düşünedursun tam o anda kıraathane görevlisi, kase içindeki ayranı Nâbi'ye uzatır ve Nâbi; hemen şu beyiti söyler:

"Tutup kees'in (kase) kenarından, zerafetle bir höpürdet,

Desinler ayran içmekte bu emmi amma mahir ha."

Bu irticali beyti duyan iki arkadaş şaşkınlığa düşüp, yabancının adını sorarlar. Nâbi deha dolu şu beyitle cevap verir:

"Bende yok sabr-ü sükun, sende vefadan zerre.

İki yoktan ne çıkar, fikredelim bir kerre."

(Bende sabır, sükunet, sende de vefanın zerresi yok; iki yoktan ne çıkar düşünelim bir kere )

Bilindiği gibi Nâ ve Bi edatları, Farsça ve Arapça'da olumsuzluk ekleridir. Önüne geldikleri kelimeleri olumsuz anlamına sokarlar. Mevcut, namevcut ; günah, bigünah gibi.

Bu diyalogtan sonra orada bulunanlar Nâbi’den özür dileyerek ellerine sarılırlar

Sözü onun bir beyitiyle tamamlayalım:

Gönül ne arzû-yı câh ider ne tâc u taht ister

Reh-i himmette ancak kalb-i nerm ü pâ-yı saht ister.

Diyor ki şair: “Gönül ne rütbe, ne tac ne de taht ister. O gayret yolunda yumuşak bir kalp ile sebat eden bir ayak ister.”

Hayatı boyunca istikamet üzere olan bir şairin bu tutumunu sanırım bundan daha güzel ifade imkânı yoktur. Evet, ne “rütbe” ne “tac...” Allah’ın rızasına, sevgilisinin şefaatine nail olabilmek... Gaye budur. Bunun yolu da “yumuşak kalp”, “sebat eden bir ayak” sahibi olmaktan geçiyor

[(Gizli Üye)]

AÇIK DENİZ

Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum;
Her lâhza bir alev gibi hasretti duyduğum.
Kalbimde vardı "Byron"u bedbaht eden melâl
Gezdim o yaşta dağları, hulyâm içinde lâl...
Aldım Rakofça kırlarının hür havâsını,
Duydum, akıncı cedlerimin ihtirâsını,
Her yaz, şimâle doğru asırlarca bir koşu...
Bağrımda bir akis gibi kalmış uğultulu...
Mağlûpken ordu, yaslı dururken bütün vatan,
Rü'yâma girdi her gece bir fâtihâne zan.
Hicretlerin bakıyyesi hicranlı duygular...
Mahzun hudutların ötesinden akan sular,
Gönlümde hep o zanla berâber çağıldadı,
Bildim nedir ufuktaki sonsuzluğun tadı!
Bir gün dedim ki "istemem artık ne yer ne yâr!"
Çıktım sürekli gurbete, gezdim diyar diyar;
Gittim son diyâra ki serhaddidir yerin,
Hâlâ dilimdedir tuzu engin denizlerin!

Garbin ucunda, son kıyıdan en gürültülü
Bir med zamânı, gökyüzü kurşunla örtülü,
Gördüm deniz dedikleri bin başlı ejderi;
Gördüm güzel vücûdunu zümrütliyen deri
Keskin bir ürperişle kımıldadı anbean;
Baktım ve anladım ki o ejderdi canlanan.
Sonsuz ufuktan âh o ne coşkun gelişti o!
Birden nasıl toparlanarak kükremişti o!
Yelken, vapur ne varsa kaçışmış limanlara,
Yalnız onundu koskoca meydan ve manzara!
Yalnız o kalmış ortada, âsi ve bağrı hûn,
Bin mağra ağzı açmış, ulurken uzun uzun...
Sezdim bir âşina gibi, heybetli hüznünü!

Rûhunla karşı karşıya kaldım o med günü,
Şekvânı dinledim, ezelî muztarip deniz!
Duydum ki rûhumuzla bu gurbette sendeniz,
Dindirmez anladım bunu hiç bir güzel kıyı;
Bir bitmeyen susuzluğa benzer bu ağrıyı.

Yahya Kemal Beyatlı