Konu: Depresyondaymışım.

[(Gizli Üye)]

  Zaten sorun aslında kafaya takılmaması gereken şeyleri boş yere kafaya takmakta. Hayattaki güzellikleri, bazen elimizin altındaki değerleri göremeyebiliyoruz ve daha fazlasına konsantre olup güzellikleri unutabiliyoruz.

 Bir grafiti:
Kimi insanlar bazı şeyleri iki kere kontrol eder. Emin olmak için. Emin olmak için.
 

[(Gizli Üye)]

Fatih öncelikle şunu söyleyeyim doktorun yazdığı ilaçlar son derece güzel ilaçlar.Lustralin sedatif yani uyku yapıcı etkisi yoktur ama bu etki laroxyl de çok fazladır. Ama merak etme belli bir süre (en fazla 6 ay )kullanımdan sonra emin ol iyileşirsin. Geçmiş olsun.
[/quoteTeşekür ederim.Evet yavaş,yavaş etkisini belli etmeye başladı dün sabahtan kullanmaya başladım.

Teşekür ederim.Evet yavaş,yavaş etkisini belli etmeye başladı dün sabahtan kullanmaya başladım

[(Gizli Üye)]

)) onunla geçmiş olsun fatih bey Allah dermanı olmayan dert vermesin...

[(Gizli Üye)]

Arkadaşlar hepinize teşekkür ederim. Hayatı Olduğu Gibi Yaşamak Vakti..
Hayatımda bir şeyler oluyor..bir şeyler değişiyor..taşlar yerinden oynuyor..fırlıyor dört bir tarafa.ben istemeden yada isteyerek..belkide hiç bir şeyin farkına varmadan..yada bilerek..oradakiler buraya,burdakiler oraya savrulurken ben tutmaya çalışıyorum her savrulan kareyi ellerimle....nasıl tutabilirimki..gücüm yetermi dersin..yetmiyorda..tutamıyorum sabitleyemiyorum ve elimden kayıp gidiyor hayatımın her parçası....olmasını istediklerim yada olmasın dediklerimle birlikte..
Birileri giriyor hayatıma,,bazılarıda çekip gidiyor hayatımdan ardında iz bırakmadan..gelenler mutluluk,neşe verirken, gidenler bazen acı,hüzün ,üzüntü versede bazende umursamazlık veriyor bana..gitmesin diyemiyorum belkide en iyisi bu olacağından benim için.. ,yıpratmak hiçbiri çare değil yada çözüm değil bunu anladım ben.ne kendimi üzmek nede hırpalamak çözüm değil...bırakıyorum hayatın akışına öylesine savruluyorum..sonu nereye varacağını bilmeden.
üzülüyormuyum peki?
-hayır+evet keşke hayır olsaydı
sadece durgunum biraz..belkide haraket vaktidir hayatımda tıpkı eski günlerdeki gibi kıpır kıpr olma vaktidir şimdi..gülmek vaktidir belkide delicesine eğlenmek..gezmek vaktidir yada çoşmak..yada asi olmak..benim için en güzeli hayatı olduğu gibi yaşamak vaktidir sanırım..bırak taşlar savrulsun yerinden elbet varacağı yeri bilir..)

[(Gizli Üye)]

ooooo fatihim senindurum vahim seni lustral 50 mg da paklamaz
Şaka bir yana ben sana bir ilaç tavsiye ediyorum = en kısa sürede birini bul aşık ol yada olmaya çalış ok

[(Gizli Üye)]

  Çok güzel özetlemişsin Fatih, hangimiz farklı durumdaki.
 Her kötü görünen birşeyin altında iyi, iyi görünenin altında da kötü olabilir. Önemli olan az ve öz seni sevenleri bilmen, güzellikleri ve sıkıntılarını paylaşman. İşte bazen hayattaki var oluş amaçlarımızdan unuttuğumuz birisi, paylaşmak, biribirimizin farkında olmak, kişisel ihtiraslarımıza yenilmeden.

[(Gizli Üye)]

ooooo fatihim senindurum vahim seni lustral 50 mg da paklamaz
Şaka bir yana ben sana bir ilaç tavsiye ediyorum = en kısa sürede birini bul aşık ol yada olmaya çalış ok

Haklısın Aydın en güzel ilaç bu olacak benim için

[(Gizli Üye)]

  Çok güzel özetlemişsin Fatih, hangimiz farklı durumdaki.
 Her kötü görünen birşeyin altında iyi, iyi görünenin altında da kötü olabilir. Önemli olan az ve öz seni sevenleri bilmen, güzellikleri ve sıkıntılarını paylaşman. İşte bazen hayattaki var oluş amaçlarımızdan unuttuğumuz birisi, paylaşmak, biribirimizin farkında olmak, kişisel ihtiraslarımıza yenilmeden.

Evet bizim hayır bildiklerimiz şer,şer bildiklerimiz ise hayır olabilir.Bende paylaşmayı seviyorum sizin gibi değerli insanlara tabiki yoksa bu konuyu açmazdım buraya.Herkese çok teşekkür ederim.

[(Gizli Üye)]

Fatih kardeşim öncelikle sana acil şifalar diliyorum.Nasreddin hocanın meşhur sözünü bilirsin.Demişki <<yahu bana eşşekten düşen birisini bulun,benim halimden o anlar.>> Şimdi fatih kardeş,biraz kendi yaşadığım anımı anlatayım.Anı diyorum çünkü bir süre sonra sende böyle diyeceksin Ben geçen yıl meüsküs ameliyatı oldum.3-5 gün sonra komplikasyon gelişti ve derin ven tombozu oluştu,yani toplar damar tıkanması.Anında bana sigarayı bıraktırdılar şok etkisiyle.1ay kadar heparin iğne yedim günde iki kere olmak üzere,kevgire döndüm. bu arada 7ay kadar kasığa kadar olan varis çorabı kullandım.Şu anda dizaltı kullanıyorum ve ömür boyuda kullanacağım.Ha bu arada da gene ömür boyu kullanacağım ilaçlarım oldu.Sadece mezarda kullanmayacağım.Neyse,bu olaylar yaşanırken kendi kendime sorgulamaya başladım.Neden benim başıma geldi diye.Kabullenmek istemedim.Haşa allahıma isyan etmedim.Ama çok zoruma gitmişti.Sanki bu dünyada sadece benim rahatsızlığım varmış gibi.Bir de iş yerimde ast-üst ilişkilerimde sorunlar yaşamaya başladım.Hiç kimse beni anlamıyordu.Herkes benim işten uzaklaşmak için rapor aldığımı düşünüyordu.Kalp damar cerrahisi doktoru bana bol bol yürümem gerektiğini belirttiğinden, ben de raporlu olduğum dönemde habire aksayarakta olsa yürüyordum.Tabi beni bu şekilde yürürken görenler habire gezdiğimi, aslında hiç bişeyim olmadığını vs. vs.gibi yorumlar yaptılar.Bunları nedenmi anlattım.Öyleyse ortak konuya  geleyim.Bütün bunlar üst üste gelince depresyona girmişim haberim yok.tabi ben bir şekilde psikiyatri doktoruna gittim. Doktorum bana sağolsun çok cana yakın davrandı. kullanacağım ilaçlar ve etkileri hakkında bilgiler verdi.Bunları Efexor150mg ve xanax daha sonra efexor -tolvon daha sonra efexor- remeron şeklinde kullandım.Bu arada doktorumun sözünden hiç çıkmadım.tedavi süreci  1yıl kadar devam etti.8.aydan itibaren yavaş yavaş azalta azalta tedaviyi bitirdik.Şu an gayet sağlıklı ve olumlu bakıyorum herşeye.Ama yaşanacakmış,yaşandı ve bitti.Fatih kardeşim yaşadıklarını bilmiyorum ama seni anlayabiliyorum.Bunlar her insanın yaşayabileceği durumlar.Ne ben, ne sen, ne de bi başkası deli ya da nebileyim kafayı yemiş değiliz.Sana bir abi tavsiyesi ,doktorunla irtibatı kesme.Forumdaki arkadaşlar iyi niyetli olmakla beraber ilaçları kullanıp kullanmamak konusunda bazıları yanlış yorumlar yapmışlar.Doktorun ne diyorsa onun sözünü dinle.Bu ilaçlar doğru kullanıldığında yarar getirir.Ama ben biraz kullanayım sonra olmadı bırakayım dersen yarardan çok şu anki durumundan daha beter bir durumda olursun.Kulanılan bu tür ilaçların ilk zamanlar yan etkisi mutlaka olacaktır.Bazı yan etkiler ilk 1 haftada kayboluyor.Bazı yan etkileri daha sonra çıkıyor.Gerçi bunları doktorun söylemiştir.Evlimisin bilemiyorum.Eğer evliysen eşinlede konuşman gerekiyor.Çünkü bunlar utanılacak ya da ayıplanacak bir durum değil. Önemli olan senın ruh sağlığın.Dolayısıyle ailenin huzuru.Konuyu uzattım biliyorum ama seni birazcık dahi olsa rahatlatabildiysem ne mutlu bana.Tekrar geçmiş olsun diyorum.

[(Gizli Üye)]

kusura bakmayın ahmet bey ama söyleminiz bana çok ters geldi...

özellikle psikiatride medikal tedavinin yeri tartışılmaz.... beyindeki nörotranmitterlerin görevini bir zahmet inceleyin... hangi hastalıkların hangi durumlarda ortaya çıktığını öğrenin...

depresyon da çok basit bir şekilde serotonin sentezinin azalması ya da serotonin reseptörlerinin duyarlılığının azalmasından kaynaklanan bir hastalık... bazen insan yaşam kalitesini oldukça düşürebilen bu hastalık tedavi edilmezse daha da kötü bir hal alabilir.....

bu konudan bağımsız olarak yine psikiatrik hastalıklardan psikozun ise medikal tedaviden başka şansı yok malesef.... ilaç tedavilerini bu düşünceler yüzünden kesen psikozlu hastalar ailelerine ve çevrelerine yaşamı tehdit edecek zarar verebilirler...

yan etkilere gelince her ilacın yan etkisi vardır ama kar/zarar oranı hesaplanarak bir tedavi planı oluşturulur.....

Hande Hanim, ne demek istediginizi anliyorum. Ben de yakin zamana kadar ayni sekilde dusunuyordum. Ama ilac kullananlari yakin cevremde gordukten sonra fikrim degisti. Depresyon ilaclari kullanan ve genc yasta intihar edenler var cevremde.

Tum depresyon ilaclari bagimlilik yapiyor. Bir tane bagimlilik yapmayan depresyon ilaci yok. Hayat boyu kullanilmasi gerekiyorsa, cok dusundurucu. Biraktiktan sonra ruhsal durumunuz da degisiyor. Agri kesici gibi, kullanildigi zaman yapay olarak sonuclari/belirtileri maskeliyor, sebepleri ortadan kaldirilmadan hic bir ise yaramiyor.

Serotonin salgilanmasini yapay olarak sagliyor ilaclar, dogru. Depresyon bence icat edilmis bir 'hastalik'. Tipta depresyon tanimi/tanisi ortaya cikmadan once boyle bir hastalik var miydi? Tedavi edilmesi gereken bir durum olarak algilaniyor muydu? Oyleyse nasil tedavi ediliyordu?

Sizofreni farkli bir durum, depresyon degil.

Herseyin kolayina kacma huyu burada da kendini gosteriyor. Al hapi, keyfine bak. Boyle bir ruhsal durum var ise, bu bir sonuc. Sebepleri ortadan kaldirmadan sonuclari ortadan kaldirmak ne kadar mantikli? Beynin kimyasiyla oynamak ne kadar dogru?

Ilac sirketleri elbette pazarlamak icin calisacaklar, yeni yeni ilaclar piyasaya surecekler. Normal. Yapay hastaliklara yapay cozumler.


  

[(Gizli Üye)]

  Hadi canım. Yan etkisini bilmeyen varmıydı gerçekten? Hatta bu yan etkisini tedavi için kullananlar mevcut.

Bu ilacin adini ilk defa duydum, ben bilmiyorum.

[(Gizli Üye)]

Bence sadece yeşil reçete olanlar için "kısmen" geçerli olabilir...Ama Lustral gibi hafif olanların gerçekten tehlikesi yok. Hanım babasını kaybettiğinde Efexor'a başladı. (Yeşil reçete) Azaltarak bile bırakırken felaket bir zaman geçirdi. Ben bile kafayı yedim. Kız yamuldu direk. Bense Lustral'i direk olarak bıraktığımda sıfır etkiledi.

[(Gizli Üye)]

Efexor düzeltiyorum yeşil reçete ilacı değildir.

[(Gizli Üye)]

Efexoru aniden bırakmalar yoksunluk sendromuna neden olabilir. Aslında bütün antidepresanlar için geçerlidir.Öncelikle doz  1 gün tam 1 gün yarım şeklinde devam edilir ( bırakmak için bu söylediklerim) daha sonra günde yarım doza daha sonra 2 günde yarım doz diye kademeli bir şekilde düşülerek yoksunluk sendromlarının etkisi giderilir.

[(Gizli Üye)]

Fatih kardeşim öncelikle sana acil şifalar diliyorum.Nasreddin hocanın meşhur sözünü bilirsin.Demişki <<yahu bana eşşekten düşen birisini bulun,benim halimden o anlar.>> Şimdi fatih kardeş,biraz kendi yaşadığım anımı anlatayım.Anı diyorum çünkü bir süre sonra sende böyle diyeceksin Ben geçen yıl meüsküs ameliyatı oldum.3-5 gün sonra komplikasyon gelişti ve derin ven tombozu oluştu,yani toplar damar tıkanması.Anında bana sigarayı bıraktırdılar şok etkisiyle.1ay kadar heparin iğne yedim günde iki kere olmak üzere,kevgire döndüm. bu arada 7ay kadar kasığa kadar olan varis çorabı kullandım.Şu anda dizaltı kullanıyorum ve ömür boyuda kullanacağım.Ha bu arada da gene ömür boyu kullanacağım ilaçlarım oldu.Sadece mezarda kullanmayacağım.Neyse,bu olaylar yaşanırken kendi kendime sorgulamaya başladım.Neden benim başıma geldi diye.Kabullenmek istemedim.Haşa allahıma isyan etmedim.Ama çok zoruma gitmişti.Sanki bu dünyada sadece benim rahatsızlığım varmış gibi.Bir de iş yerimde ast-üst ilişkilerimde sorunlar yaşamaya başladım.Hiç kimse beni anlamıyordu.Herkes benim işten uzaklaşmak için rapor aldığımı düşünüyordu.Kalp damar cerrahisi doktoru bana bol bol yürümem gerektiğini belirttiğinden, ben de raporlu olduğum dönemde habire aksayarakta olsa yürüyordum.Tabi beni bu şekilde yürürken görenler habire gezdiğimi, aslında hiç bişeyim olmadığını vs. vs.gibi yorumlar yaptılar.Bunları nedenmi anlattım.Öyleyse ortak konuya  geleyim.Bütün bunlar üst üste gelince depresyona girmişim haberim yok.tabi ben bir şekilde psikiyatri doktoruna gittim. Doktorum bana sağolsun çok cana yakın davrandı. kullanacağım ilaçlar ve etkileri hakkında bilgiler verdi.Bunları Efexor150mg ve xanax daha sonra efexor -tolvon daha sonra efexor- remeron şeklinde kullandım.Bu arada doktorumun sözünden hiç çıkmadım.tedavi süreci  1yıl kadar devam etti.8.aydan itibaren yavaş yavaş azalta azalta tedaviyi bitirdik.Şu an gayet sağlıklı ve olumlu bakıyorum herşeye.Ama yaşanacakmış,yaşandı ve bitti.Fatih kardeşim yaşadıklarını bilmiyorum ama seni anlayabiliyorum.Bunlar her insanın yaşayabileceği durumlar.Ne ben, ne sen, ne de bi başkası deli ya da nebileyim kafayı yemiş değiliz.Sana bir abi tavsiyesi ,doktorunla irtibatı kesme.Forumdaki arkadaşlar iyi niyetli olmakla beraber ilaçları kullanıp kullanmamak konusunda bazıları yanlış yorumlar yapmışlar.Doktorun ne diyorsa onun sözünü dinle.Bu ilaçlar doğru kullanıldığında yarar getirir.Ama ben biraz kullanayım sonra olmadı bırakayım dersen yarardan çok şu anki durumundan daha beter bir durumda olursun.Kulanılan bu tür ilaçların ilk zamanlar yan etkisi mutlaka olacaktır.Bazı yan etkiler ilk 1 haftada kayboluyor.Bazı yan etkileri daha sonra çıkıyor.Gerçi bunları doktorun söylemiştir.Evlimisin bilemiyorum.Eğer evliysen eşinlede konuşman gerekiyor.Çünkü bunlar utanılacak ya da ayıplanacak bir durum değil. Önemli olan senın ruh sağlığın.Dolayısıyle ailenin huzuru.Konuyu uzattım biliyorum ama seni birazcık dahi olsa rahatlatabildiysem ne mutlu bana.Tekrar geçmiş olsun diyorum.

Ergün abacim çok teşekür ederim.Sanada geçmiş olsun Allah bir daha göstermesin,inşallah.Bekarım abi ama Annem,babam Allah onlardan razı olsun hep yanımdalar.Allah sizlerden  ve tüm emegi gecen güzel insanlardan razı olsun.

[(Gizli Üye)]

 Hayati Nasil YaŞamaliyiz ? Hiç bir şeye hırsla bağlanmamalıyız. Çünki yaşarken sahip olduğumuz her şey geçicidir ve Ruhsal Yöneticiler tarafından bize emanet olarak verilen tekamül araçlarıdır. Belirli amaçlara onları kullanarak ulaşırız. Bir gün mutlaka dünyada bırakılacak olan madd” şeylere duyduğumuz hırs bencillikten kaynaklanır. Bencillik ise evrendeki Yardımlaşma Kanunu'na aykırıdır.

Her işte aklımızı ve vicdanımızı kullanmalıyız. İnsana ışık tutup yolunu aydınlatacak yegane iki rehber aklı ve vicdanıdır. Vicdan ruhun sesidir ve insan madd” olarak zarar görse bile bu sese uyduğu sürece tekamül eder. Vicdanın uyarılarına göre hareket etmek insanı en büyük yaşam amacı olan Evren Kanunları'nı öğrenmeye götürür. Vicdan sesini susturmak örtmek yerine; anlayış ve şuurlu hareketlerle bu sesi daha çok güçlendirmek gerekir. Tabiat Kanunları'na uyup uymamanın ölçüsü vicdandır. İnsanın ahlak öğretmeni kendi içindeki vicdanıdır. Vicdanın bağımlı olduğu yerlerde gelişme olmaz. Gerçek sevgi vicdan sesi güçlenince doğar.

Olaylardan ders almasını bilmeliyiz. Evrende sebepsiz manasız ve rastgele hiç bir olay yoktur. Her olay Sebep-Sonuç Kanunu çerçevesinde cereyan eder ve mutlaka insanın yararlanabileceği gizli ya da aşikar bir bilgi taşır. Bu sebeple olayları çok iyi gözlemek ve onların dilinden anlamak gerekir. Ruhsal Yöneticiler gelişmemiz için bize pek çok olay yaşatırlar. İnsan dünyada ancak ıstırap çekerek gelişiyor çünki bağlandığı pek çok şey vardır ve onların elinden alınması insana acı verir. Ama acı da verse insan kibirini gururunu kıskançlığını alınganlığını cimriliğini ve bencilliğini terk etmek zorundadır. Kendi üzerinde bu çalışmayı yapmamak başkalarının zararı pahasına kendi çıkarını düşünmek ve mutlu olacağını sanmak kendini kandırmaktır. Gerçek mutluluk insanlara karşılıksız yardım etmek ve onları sevmekle kazanılır.

Kendimizi tanımalı ve kontrol etmeliyiz. Hayat kendi rahat ve çıkarımızı düşünmek mutluluk hayalleri peşinde koşmakla değil; kendimizi tanımaya yani özümüzü bilmeye çalışmakla değerlenir. Kendine hakim olamayan insan bedeninin duygularının esiri olmuş gibidir.

Daima olumlu düşünüp olumlu davranmalıyız. İnsanların ne oldukları değil ne yaptıkları ve ne niyetle yaptıkları önemlidir. İnsan sadece yaptıklarından değil düşündüklerinden de sorumludur. O halde insan her işi Tanrı'nın işi bilerek elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışmalı ve yaptıklarından dolayı maddi ya da manevi herhangi bir karşılık beklememelidir.

Başkalarını da kendimiz gibi bilmeliyiz. Çünki insanın aslı Ruh'tur. Diğer insanlarla olan farkımız sadece geçici olan bedenden dolayıdır. Beden örtüsünün altında bütün insanlar aynıdır. O halde işin esasını bilenlerin diğer insanlara sevgi şefkat merhamet ve hoşgörüyle davranmaları onların da gerçeği öğrenmeleri için yardımcı olmaları gerekir. İnsanların kendilerine göre yaptıkları toplumsal sınıflandırmalar yanlış ve hayal”dir. Zira dili dini cinsiyeti ırkı ve ekonomik durumu ne olursa olsun insan bedenlerinin arkasında öz olarak eşit olan ruh varlıkları vardır. Her insan dünyaya tekamül için inmiş ruh varlığıdır. Bu sebeple geçireceğimiz deneylerde ve sınavlarda aynı okulun öğrenci leri aynı geminin yolcuları olarak birbirimize yardımcı olmamız gerekir.

Hiç bir insan yalnız çaresiz ve yardımsız bırakılmaz. Çünki Ruhsal Yöneticiler'in Koruyucu Eli daima üzerimizdedir. Gelişmemizi sağlamak için bize her yolla yardım ederler.ALINTI

[(Gizli Üye)]

Fatih kardeş sabret, geçici bir durum... Benim sana tavsiyem bu günlerinde Mevlana'yı oku... Tasavvuf edebiyatının önemli eserlerini karıştır biraz... İlaçla tedavi çok önemli onu aksatma ama bu depresif günlerinde kendini, geçmişini ve geleceğini sorgula... Belki de bu sana bir fırsattır ve bunu iyi kullan... Sakın ümitsizliğe kapılma, kendini boşluktaymış gibi hissetme...



 

[(Gizli Üye)]

  Ergün, sanada çok geçmiş olsun.

 Ahmet, bu tarz yan etkiye sahip bir kaç değişik ilaç mevcut. Fakat burada isimlerini vermeyi uygun görmüyorum. Ayrıca eski tip Antidepresanlar ile yeni tipler arasında çok fark var. Yan etkiler büyük oranda azaldı yeni tiplerde. Ayrıca yeni tipler genelde tedaviye yönelik. Belli duygularla salgılanan (olaylara mukabil) kimi hormonların çevrimini tamamlayamaması ve birikmesi sonucu bu akış bozuklukları oluyor. Dolayısı ile olay geçse dahi duygusu geçmiyor ve bu depresif duyguların gelişmesine sebep oluyor. Yeni tip ilaçlar bu çevrimin tamamlanmasına yardımcı oluyor.
 Psikoterapi ise bence ayrıyaten gerekli bir tedavi şekli. Bunun yanında kişinin sosyal çevreside bence çok önemli. Bu yüzden bizlerede önemli görevler düşüyor biribirimize karşı.

[(Gizli Üye)]

Bence en büyük tedavi hobiler...Ben hobilerime vermesem kendimi direk tımarhanelik olurum. İş hayatı evlilik ekonomik sorumluluklar vs vs hiç kolay değil ve her geçen gün daha da zorlaşıyor. Bazen ODTÜ'deki baba parasıyla kafada güneş gözlüğü, çimenlerde yatıp işletmenin güzellerine 10 üzerinden puan verdiğimiz günleri özlemle anıyorum:))))))))))))) Şimdi direk yanlızsın. Hobilere sığının arkadaşlar:)))))))

[(Gizli Üye)]

sayın ahmet OZKOK; art niyetiniz olmadığından eminim ama eğer 6 yıl boyunca biyokimya anatomi fizyoloji patoloji farmakoloji okumadıysanız bilgi paylaşımında bulunmamanızı rica edeceğim.... zira bazen bilgi paylaşımı karşıdakine yarardan çok zarar getirebilir...

moderatörü olduğum forumda ilaç isimlerinin dahi yazılmasına izin vermemekteyim... bunun hassas bir konu olduğunu düşünüyorum... eğitim almamış kişilerin yorumları sebebiyle de pek çok insan hayatından olabiliyor...

saygılarımla...