Konu: Nereye kadar görsün?

[(Gizli Üye)]

Değerli Dostlarım,

Yaşı müsait olanlar mutlaka hatırlayacaktır,
Zamanında tahta iplik makaraları vardı, onlara tel takıp araba yapar ve onunla oynamaktan zevk alırdık, daha bunlara bir çok örnek verilebilir.
Çelikçomak, yakan top, kuka, vs vs.

Eskiyi yad etmemin sebebi o zaman ki nesil ile şimdi ki nesil arasındaki farklara ölçüt olması ve zamanımıza olumsuz etkilerin başlıca sebebini irdelemek.

Düşününki bir makara ve tel ile mutlu olan bir nesil.
Peki önceki nesil ile şimdiki nesil arasında alınan mesafede neyi yalnış yaptık ve şimdi ki olumsuz duruma geldik?

Bunların en başında bilmeden de olsa Anne ve babalar birincil sorumlu olduğunu düşünüyorum.


Neden mi?

1-Ben zamanında ezildim çocuğum ezilmesin.
2-Ben Görmedim çocuğum görsün.
3-Ben yaşamadım çocuğum yaşasın.


Bu anlayışın bir sınırı olmaması çok ürkütücü bir durumdur.
Malesef bu benim açımdan çocuğunuza yapabileceğiniz en büyük kötülüktür.

Neden mi?

Eski nesil makara ve telle mutlu olabilen, sosyalleşebilen, arkadaş bağı kurabilen vs vs bir nesildi,
şimdi ki nesil akıllı cep telefonları, bilgisayarları, tabletleri ile eve kapanan asosyal, aile bağları kopuk, ve mutsuz bir nesil yarattık.

İlerisi için bir tahminde bile bulunmak malesef korkutuyor beni.


Sürç-i Lisan ettiysem lütfen bağışlayınız.

Saygı ve sevgilerimle.

[(Gizli Üye)]

Güzel tespitler. Görüşünüze tamamen katılıyorum. Kendi çocuklarımı malesef ki kıyamadığım için belirttiğiniz gibi yetiştirdim/yetiştiriyorum. Bunun nedeni benim veya benim gibilerin çok yokluk çekmesi,  küçük yaşlarda sanayiilerde çalışması. Benim ailemin de elinde imkan olsa onlarda o şartlarda beni büyütmezlerdi. Daha iyi imkanlar sunarlardı. Ben kendi yaşadıklarımı çocuklarıma bu şartları yaşatmamak için tüm imkanlarımı kullanıyorum. Elimden gelen herşeyi almaya gayret ediyorum. Bunun yanında tok gönüllülüğü de mümkün oldığunca öğretmeye çalışıyorum.
Bugün parayı bulmak kolay. Paran yoksa bile kredi/kredi kartları imdada yetişiyor. Eskiden para yoksa nereden bulup alacaktın. Komşudan borç alıp tablet alsan millet güler. Ama bugün paran yetmese bile çek karttan diyoruz.
Dediğiniz gibi çocuk küçükten her istediğini elde edememeli. Veya istediği şeyler kolay olmamalı ama biz kıyamıyoruz çocuklara. Belki onlar bizim gibi olmaz.
Sosyalleşme konusuna gelince. Bizim zamanında oynadığımız oyunlar şimdi ki nesle basit geliyor. İlgi çekmiyor. Bizim zamanımızda da atariler vardı atari salonlarında para harcardık. Eve alma imkanı olsa sanırım bizde başından kalkmaz sürekli oyun oynardık. Şimdi ki nesil whatsapp/facebook üzerinden sosyalleşiyor. Gerek görmedikçe sıcak insan yüzü görmüyor. Canlı görüştükleri arkadaş sayısı 3 5 civarında oluyor.
Belki gelecekte daha farklı bir nesil yetişecek ve bizim çocuklarda bizden beklediği ancak gerçekleştiremediğimiz şeyleri onlara yapacaklar.

[(Gizli Üye)]

Güzel tespitler. Görüşünüze tamamen katılıyorum. Kendi çocuklarımı malesef ki kıyamadığım için belirttiğiniz gibi yetiştirdim/yetiştiriyorum. Bunun nedeni benim veya benim gibilerin çok yokluk çekmesi,  küçük yaşlarda sanayiilerde çalışması. Benim ailemin de elinde imkan olsa onlarda o şartlarda beni büyütmezlerdi. Daha iyi imkanlar sunarlardı. Ben kendi yaşadıklarımı çocuklarıma bu şartları yaşatmamak için tüm imkanlarımı kullanıyorum. Elimden gelen herşeyi almaya gayret ediyorum. Bunun yanında tok gönüllülüğü de mümkün oldığunca öğretmeye çalışıyorum.
Bugün parayı bulmak kolay. Paran yoksa bile kredi/kredi kartları imdada yetişiyor. Eskiden para yoksa nereden bulup alacaktın. Komşudan borç alıp tablet alsan millet güler. Ama bugün paran yetmese bile çek karttan diyoruz.
Dediğiniz gibi çocuk küçükten her istediğini elde edememeli. Veya istediği şeyler kolay olmamalı ama biz kıyamıyoruz çocuklara. Belki onlar bizim gibi olmaz.
Sosyalleşme konusuna gelince. Bizim zamanında oynadığımız oyunlar şimdi ki nesle basit geliyor. İlgi çekmiyor. Bizim zamanımızda da atariler vardı atari salonlarında para harcardık. Eve alma imkanı olsa sanırım bizde başından kalkmaz sürekli oyun oynardık. Şimdi ki nesil whatsapp/facebook üzerinden sosyalleşiyor. Gerek görmedikçe sıcak insan yüzü görmüyor. Canlı görüştükleri arkadaş sayısı 3 5 civarında oluyor.
Belki gelecekte daha farklı bir nesil yetişecek ve bizim çocuklarda bizden beklediği ancak gerçekleştiremediğimiz şeyleri onlara yapacaklar.

Sayın OĞUZHAN,

Öncelikle konuya alakanız ve katkınız için çok teşekkür ederim.

Hayatımızda farkına varmadan yaptığımız olumsuzlukların çoğu insanın doğasından gelir.
Şevkat, Vicdan, Acıma, Sahiplenme gibi duygular doğamızdan gelir ki; bunda yalnış olan bir durum yok.
Paylaşımımda sadece farkına varmadan sonuçlarının olumsuzluk getirdiğine ve bundan dolayı duyduğum endişeyi belirtmek istedim.

Paylaşımda belirttiğiniz hususlar çoğumuz için geçerlidir.


Saygı ve sevgilerimle.

[(Gizli Üye)]

Hocam ağzınıza sağlık. Her geçen nesilde biraz daha eskiye göre rahat bir nesil yetişiyor diyebiliriz.
İyi mi, kötü mü bakalım ilerleyen günlerde görürüz.
Bizlerden mantık olarak önde oldukları kesin ama tecrübe galip geliyor

[(Gizli Üye)]

Anne ve babaların bunda önemi çok büyük işte. Çocuklarınızı nasıl yetiştirirseniz öyle gider

[(Gizli Üye)]

dinozorlar devrinde büyük babadan ,babaanneden çocuklarına ve torunlara kadar tek katlı bahçeli ev düzeninde hep birlikte yaşanıyordu,gerek mahalle arkadaşlığı ve komşuluklar ,yardımlaşmalar,kokusu etrafa yayılan yemekler pişirildiğinde hamilelerin ve yakın komşuların düşünüldüğü,bir kap yemekte ulaştırıldığı bir düzen vardı.anne babanın yetişemediği yerde,devrede büyükler olur,dur-sus der,ayıp olur,günahtır gibi kelimelerle mızmızlanan veya şımarmak isteyen çocuğun dizginlenmesi sağlanır,maddi durumu iyi olmayan komşu,arkadaş gibi kişilerin yanında daha dikkatli yenilir,içilir ve davranışlar düzenlenirdi.daha sonra iş imkanları ile başka kentlere göçler,vesair zorluklar anne babaları çok zorladı ve anadolu gelenek ve göreneklerinden uzaklaştık.batı dünyasının ışıltılı,borç içinde yaşayan,tüketici olmasını hedefleyen akımları da üzerine tuz biber ekti ve koptuk.annelerin babaların etkileri ve çocuğa yön vermesi artık çok sınırlı,rekabet ve gösteriş had safhada,kontrolü çok zor,ergen istek ve mantığı farklı,günlük koşuşturma içinde çocuklara yön verebilmek,çevrede belkide borç içinde sürünen gösterişli yaşayan ailelerin çocuklarına imrenmek çok görünen bir davranış.işin üzücü yanı kurallara ve karşı haklara saygılı davranan çocuklar bir kenarda kalıyor..

[(Gizli Üye)]

Yokluk veya kıt imkanlar insanların olayların bakış açısının değişmesine dolayısıyla mücadele gücünün artmasına ve pişmesine neden olur.Bizim ve bizden önceki nesillerde bu durum fazlası ile mevcuttu.Artan imkanlar ve refah düzeyinin artması erişilebilirliği artırdığından ve sizinde bahsettiğiniz "ben çok zor şartlar yaşadım çocuğum yaşamasın" mantığı ile ilave imkanlar sunduğumuz çocukta arzularına kolay ulaşabilme duygusu,mutsuzluğa neden olabilmektedir.
Bahçeye ektiğimiz bir fidan için harcadığımız çabayı (dikiminden çapasına suyuna,ilacına,hasadına varıncaya kadar) gözönüne aldığızda,bu fidandan yenilen meyveden alınan haz ile marketten satın aldığımız meyveden alacağımız haz aynı olmayacaktır.Çünkü meyvenin elde edilmesinde çaba vardır,emek vardır,sahiplenme vardır.
Bizim yapmamız gereken çocuklarımıza edinilen mal ve hizmetlerin bir çaba ve maliyet unsuru taşıdığı bilincini verip,onlarında bu düşünce temelinde bina inşa etmelerini sağlayıp tasarrufun önemini kavratmamız gerekir diye düşünüyorum.
Bu konunun açılmasına vesile olan Bülent beye ayrıca teşekkür ederim.

[(Gizli Üye)]

Her gelen nesil eskisini aratiyor....

[(Gizli Üye)]

Aslında neslin nasıl yetişeceğini karar vermek bizim elimizde bizim çocukluğumuzda herşey kısıtlıydı ama anne ve babalarımız değerlere saygılı olmayı öğretirdi hata yaptığımız zaman öğüt verilirdi şimdilerde ebeveynler ben yaşamadım çocuğum yaşasın mantığında hareket ediyorlar hatta büyükanne ve büyükbaba lar karışma torunuma mantığı güdüyor çocuklar şımartılıyor çocuk anneden babadan sıkı görse dahi başka taraftan açık kapı bulabiliyor ve yine çalışan anne baba olunca çocuk üzerinde etkisi pek kalmıyor çocuk ebeveynler den çok başkasını görüyor yetişen nesil bir toplumda büyüğünün yanında nasıl hareket edilir onu dahi bilmiyor bütün internet sitelerini biliyor ama milli ve dini değerleri bilmiyor böyle giderse Avrupa'nın ne kadar işe yaramaz adetleri varsa onları öğrenen kendi değerlerinden bihaber nesil yetişecek